تاثیر فرآوری بذر چغندر قند بر جوانه زنی و استقرار بوته در شرایط آزمایشگاهی و مزرعه

در سالهای اخیر، در ایران از روشهای مختلف فرآوری بذر چغندرقند برای ارتقاء ارزش زراعی بذر استفاده شدهاست. دو نوع فرآوری شامل معمولی (با اندازه بذر ۷۵/۴-۰۰/۳ میلیمتر غربال گرد با پوششدهی توسط حشرهکش گائوچو) و ویژه (با اندازه بذر ۵/۴-۰/۴ میلیمتر غربال گرد و بالای ۲/۲ غربال دراز با پوششدهی توسط حشره‎کش کروزر) متداول است. بررسی حاضر به‎منظور ارزیابی اثرات فرآوری بذر و تراکم بوته بر صفات جوانه زنی، رشد و استقرار چغندرقند به‎صورت آزمایشی در سال زراعی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ در دو منطقه کرج و کرمانشاه انجام شد. عامل اول شامل روش‎های فرآوری عبارت بودند از بذر شکوفا با بوجاری معمولی و پوشش‎دهی با سم گائوچو (a۱) و بذر شکوفا با بوجاری معمولی و پوشش‎دهی با سم کروزر (a۲)، بذر شکوفا با بوجاری ویژه و پوشش‎دهی با سم گائوچو (a۳) بذر شکوفا با بوجاری ویژه و پوشش‎دهی با سم کروزر (a۴) و بذر خارجی رقم F۲۰۹۰۹ (a۵) و عامل دوم تراکم نهایی بوته شامل ۷، ۱۰ و ۱۳ بوته در مترمربع بود. همه بذرهای داخلی با استفاده قارچکش کربوکسینتیرام ضدعفونی شدند.نتایج نشان داد که اثر فرآوری بذر بر درصد جوانه زنی و بنیه بذر چغندر قند معنی دار بود. در بین تیمارهای فرآوری بذر، بیشترین میزان قوه نامیه مربوط به رقم خارجی KWS و بیشترین میزان بنیه بذر در ارقام ایرانی مربوط به رقم شکوفا سوپر با پوشش دهی گائوچو و کروزر بود. میزان استقرار گیاه تحت تاثیر تیمار فرآوری بذر قرار نگرفت. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از روش های فرآوری بذر به جهت تامین تعداد بوته کافی در واحد سطح و نیز افزایش کمی و کیفی محصول چغندر قند در نواحی مختلف کاشت را مثبت ارزیابی کرده و کشت رقم شکوفا سوپر با پوشش دهی کروزر در منطقه کرج و رقم شکوفا سوپر پوشش دهی با گائوچو در منطقه کرمانشاه توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

بنیه بذر ، رقم خارجی KWS ، قدرت نامیه ، کروزر ، گائوچو ،