آموزش در دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در زمان همه گیری کرونا از دیدگاه اساتید: یک مطالعه کیفی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 222
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
VCMMU01_060
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1401
چکیده مقاله:
هدف: با ورود به قرن بیستویکم و گسترش ابزارهای ارتباطی و اینترنت، همه جوانب جامعه از جمله آموزش دچار دگرگونی شدهاست. بسیاری از مراکز آموزشی، از شیوه های مجازی استفاده کردند. دانشگاه های علوم پزشکی علیرغم مزایای آن، توجه کمتری به آننشان دادند. با این وجود، شیوع بیماری کرونا، دانشگاه ها را مجبور به استفاده از آموزش مجازی کرد. از آنجا که یکی از ارکان مهم نظامآموزشی اعضای هیات علمی می باشند، آگاهی دقیق از نگرش اساتید، نسبت به آموزش مجازی می تواند به توسعه راهبردهای آموزشیو اصلاح سیستم آموزشی کمک نماید. لذا این مطالعه کیفی با هدف تبیین تجارب اساتید در مورد به کار گیری آموزش مجازی دردوران پاندمی کرونا، انجام شد.روش: این مطالعه، یک پژوهش کیفی از نوع توصیفی -اکتشافی بود. مشارکت کنندگان در این مطالعه ۱۳ نفر از اساتید دانشگاهعلوم پزشکی هرمزگان بودند که در دوران پاندمی در دانشکده های مختلف تدریس داشتند و باروش هدفمند و گلوله برفی انتخاب و پساز هماهنگی و کسب رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده ها، ازطریق مصاحبه نیمه ساختارمند تا رسیدن به اشباع داده بهصورت حضوری ادامه یافت. مصاحبه ها ضبط و بعداز گوش کردن مکرر، پیاده سازی می شدند. دونفر از محققین از اساتید دانشگاه ومسلط به مطالعه کیفی بودند. داده ها با روش تحلیل محتوای کیفی آنالیز شدند. به این منظور ابتدا کدهای باز سپس زیرطبقات وطبقهاصلی استخراج شدند. استحکام، دقت و صحت پژوهش با به کارگیری معیارهای گوبا و لینکلن تامین شد نتایج: با تحلیل داده ها، ۳طبقه اصلی و ۷ زیرطبقه پدیدار شد که عبارت بودند از: "مواجهه و پذیرش آموزش مجازی"(شامل قوانین ومقررات و الزام بکارگیری آموزش مجازی)، "کیفیت آموزش مجازی" (شامل متناسب سازی روش تدریس، تنوع و تقویت آموزشمجازی و تسهیل یادگیری) و "لزوم تحول در آموزش پسا کرونا" (شامل لزوم کاربرد یادگیری ترکیبی و انواع آموزش مجازی). نتیجه گیری: برای اعضای هیات علمی دانشگاه، آموزش مجازی، تجربه جدیدی بود که بواسطه پاندمیکرونا به اجبار آنرا پذیرفتند.اساتید معتقدبودند برای اجرای آموزش مجازی باکیفیت لازماست باتوجه به نوع محتوا و سبک های یادگیری فراگیران پویایی کلاس را درنظر داشت و با توجه به عدم کفایت زیرساخت های موردنیاز، ازمنابع تقویتی و حمایت کننده استفاده نمود. تجربه چند ترم آموزشمجازی، اساتید را به استفاده از روش های ترکیبی برای دوران پساکرونا ترغیب نموده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اقدس دهقانی
دکترای تخصصی، فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
محمدامین وطن پرست دابانلو
دانشجوی کارشناسی، علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
مهسا شاهی
دانشجوی کارشناسی، علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
آزرمیدخت فیروز جهانتیغ
دکترای تخصصی، آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
فرحناز کمالی
دکترای تخصصی، آموزش پزشکی، گروه عمومی، دانشکده پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران