بررسی حقوق اجتماعی شهروندان در گلستان سعدی

حقوق شهروندی یکی از مبانی فکری دموکراسی و مفاهیم اساسی زندگی مردم سالارانه به شمار می رود. هدف غائی از برپایی نظام شهروندی تامین سعادت برای همه مراحل زندگی می باشد، بدیهی است که تعدادی از این حقوق فطری و ذاتی بوده اند. نخستین و قدیمی ترین سند تاریخی در زمینه حقوق بشر فرمان کورش کبیر پس از فتح بابل است. وجود قرآن، سنت پیامبر و سیره ی ائمه روش مطلوبی برای حقوق شهروندی است. در ایران پس از اسلام حقوق شهروندی تابع اندیشه های سیاسی حاکمان بود. هدف ما در این پژوهش بررسی جنبه های مختلف حقوق شهروندی از منظر شاعری است که پیوسته اخلاق مداری را به انسان گوشزد می کند. مساله این است که آیا سعدی در تبین حقوق شهروندی، مدینه فاضله را مدنظر قرار دارد یا نه. پژوهشگر این مطالعه با بررسی در کتب حقوقی و مدنی و آشنایی با مقوله حقوق شهروندی می خواهد به دسته بندی و تفکیک این حقوق در خلال گلستان سعدی بپردازد. هدف ما در این پژوهش بررسی جنبه های مختلف حقوق شهروندی از منظر شاعری است که پیوسته اخلاق مداری را به انسان گوشزد می کند. روش تحقیق مورداستفاده دراین پژوهش ازنوع کتابخانه ای وبه روش توصیفی- تحلیلی می باشد. ونتایجی نظیر این به دست آمد که با وجود فضایی که حاکی از حاکمیت حکام مستبد است، سعدی شیرازی در تمام آثار خویش بازگو کردن مفاهیم بشردوستانه را وجه ی همت قرار داده و کوشیده است تا با کلام نغز خویش در جهت ارتقای حقوق انسانی گام بردارد.

کلیدواژه ها:

سعدی ، گلستان ، شهروند ، حقوق شهروندی.