بررسی رابطه شادکامی و آمادگی برای اعتیاد در کارکنان بیمارستان ۲۹ بهمن تبریز (وابسته به تامین اجتماعی)

هدف: اعتیاد به مثابه ی یک عارضه و آسیب فردی و اجتماعی دارای علل و عوامل، ریشه ها زمینه ها و همچنین عوارض وتبعات سوء اقتصادی. اجتماعی، سیاسی, فرهنگی. محیطی. روانی و فردی متعددی است. در میان عوامل موثر در رویآوری به اعتیاد. ویژگی های شخصیتی و عوامل عاطفی به عنوان یکی از عوامل مهم شمرده می شود لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی ارتباط شادکامی و آمادگی برای اعتیاد در کارکنان بیمارستان تامین اجتماعی تبریز صورت گرفت.روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی می باشد که بر روی ۵۳ نفر از کارکنان بیمارستان تامین اجتماعیتبریز که به صورت تصادفی انتخابی شدند انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه دموگرافیک پرسشنامهاستاندارد آمادگی به اعتیاد LAPS و پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی (میانگین و درصد فراوانی) وتحلیلی (کلموگروف اسمیرونوف. کای دو» فیشر و کروسکال والیس) استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش، ۳۷/۹۱±۵/۱۷ سال بود. اکثریت واحدهای موردپژوهش ۷۸/۲ درصد زن. ۹۸/۲ درصد استخدام رسمیء ۸۷/۲ درصد متاهل و ۷۸/۲ درصد در رسته درمانی بودند. در میانواحدهای مورد پژوهش ۴۱/۴۰ درصد از کارکنان آمادگی کم ۲۱/۱۳ درصد آمادگی متوسط و ۲۸/۷۵ درصد آمادگیزیادی برای اعتیاد داشتند. بر اساس آزمون کروسکال والیس بین شادکامی و آمادگی برای اعتیاد (P-value=۰/۰۰۱)رابطه خطی معکوس وجود داشت. همجنین بین شادکامی و آمادگی برای اعتیاد فعال(P-value=۰/۰۰۹) و شادکامی وآمادگی برای اعتیاد منفعل (P-value=۰/۰۰۱) رابطه معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه. بین شادکامی و آمادگی برای اعتیاد رابطه معکوس وجود دارد و کاهششادکامی باعث افزایش آمادگی برای اعتیاد می شود.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، اعتیاد ، آمادگی اعتیاد ، کارکنان بیمارستان