بررسی رابطه افسردگی و آمادگی برای اعتیاد در کارکنان بیمارستان ۲۹ بهمن تبریز (وابسته به تامین اجتماعی)

هدف: وابستگی به مواد مخدر در همه مشاغل، سطوح تحصیلی و طبقه اقتصادیء اجتماعی دیده می شود. با توجه بهشیوع بالای وابستگی به مواد و دشواری های درمان آن، تلاش برای شناسایی عوامل خطر ابتلا به این مشکل درجمعیت های مختلف بسیار ضروری است با مطالعه پژوهش های گذشته به نظر می رسد که متغیرهایی از جمله هیجان-خواهی. پرخاشگری. ابراز وجود افسردگی ممکن است رابطه نزدیکی با گرایش به مواد داشته باشد بنابراین مطالعه حاضربا هدف بررسی ارتباط افسردگی و آمادگی برای اعتیاد در کارکنان بیمارستان تامین اجتماعی تبریز صورت گرفت.روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد که بر روی ۵۳ نفر از کارکنان بیمارستان تامیناجتماعی تبریز که به صورت تصادفی انتخاب شدند انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه دموگرافیک،پرسشنامه استاندارد آمادگی به اعتیاد LAPS و پرسشنامه استاندارد افسردگی بک بود. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی (میانگین و درصدفراوانی) و تحلیلی (کلموگروف اسمیرونوف، کای دو, فیشر و کروسکال والیس) استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش، ۳۷/۹۱±۵/۱۷ سال بود. اکثریت واحدهای موردپژوهش ۷۸/۲ درصد زن. ۹۸/۲۱ درصد استخدام رسمی. ۸۷/۳ درصد متاهل و ۷۸/۲ درصد در رسته درمانی بودند. درمیان واحدهای مورد پژوهش ۴۱/۴۰ درصد از کارکنان آمادگی کم. ۲۱/۱۳ درصد آمادگی متوسط و ۲۸/۷۵ درصدآمادگی زیادی برای اعتیاد داشتند. بر اساس آزمون کروسکال والیس بین افسردگی و آمادگی برای اعتیاد (P-Value=۰/۰۰۳)رابطه خطی معناداری وجود داشت. همچنین بین افسردگی و آمادگی برای اعتیاد فعال (P-Value=۰/۰۰۱)و بین افسردگی و آمادگی برای اعتیاد منفعل (P-Value=۰/۰۱) رابطه معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه بین افسردگی و آمادگی برای اعتیاد رابطه وجود دارد و افزایش افسردگی باعثافزایش آمادگی برای اعتیاد می شود.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، اعتیاد ، آمادگی اعتیاد ، کارکنان بیمارستان