بررسی تصاویر مرتبط با دخانیات و میزان جذب مخاطب در صفحات اینستاگرام فارسی زبان

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 106

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THMED03_007

تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1401

چکیده مقاله:

هدف: شبکه های اجتماعی در ایجاد نگرش نسبت به دخانیات در مخاطبین بویژه جوانان موثر هستند. اینستاگرام بهعنوان مهمترین شبکه اجتماعی در ایران که امکان هم رسانی عکس و ویدیو را دارد از تصاویر سیگار و سایر دخانیاتاستفاده می شود. هدف این مقاله بررسی محتوایی عکس های مرتبط با دخانیات در اینستاگرام و بررسی میزان جذبمخاطب در صفحه های فارسی زبان این شبکه است .روش ها: در این مقاله ۱۸۷۰ تصویر مرتبط با دخانیات از طریق هشتگ سیگار قلیان و سیکار الکتریکی در صفحاتاینستاگرام بررسی شد. محتوای تصاویر و پیام های متن بر اساس نوع نگرش به مواد دخانی تحلیل شد. میزان جذبمخاطب بر حسب تعداد لایک به عنوان میزان تحسین مخاطب و کامنت به عنوان میدانی برای گفتگوی مخاطب بررسی شد.نتایج: نگرش مثبت به دخانیات در ‎۹۳/۲ درصد (۱۷۴۳ تصویر) و نگرش منفی به دخانیات در ۱/۷ درصد (۳۲ تصویر)موارد وجود داشت. در متون شرح تصاویر نیز ۷۶/۵ درصد (۱۴۳۲۰) تبلیغ مواد فروش مواد دخانی بود در حالیکه فقط ۱/۲درصد (۲۳ تصویر) در حوزه توصیه ای بهداشتی و درمانی در پیشگیری و ترک سیگار بود. تعداد لایک های تصاویر بانگرش مثبت به دخانیات به طور معناداری بیشتر از تعداد لایک های تصاویر با نگرش منفی بود. تعداد لایک های متنمرتبط با فروش نیز از تعداد لایک های مرتبط با حوزه درمان و پیشگیری بیشتر بود. نتایج نشان می دهد پست هایی کهشامل توصیه های درمانی بودند. علیرغم جذب مخاطب کمتر اما کامنت بیشتری را شامل می شدند که نشان می دهد اینپست ها سعی در ایجاد میدانی برای گفتگو هستند.نتیجه گیری: شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام به میزان زیادی تصاویر مشوق مصرف دخانیات را ارائه می دهند؛ واین تصاویر توانایی بیشتری در جذب مخاطب داشته اند. حضور کمرنگ پست های مرتبط با پیشگیری و درمان دخانیاتلزوم مداخله های مناسب سلامت روانی را می طلبد.

نویسندگان

سیدحمزه صدیق

دکترای تخصصی، روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

مهسا صدیق

دانشجوی کارشناسی، مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران