فرهنگ سازمانی و تعهد سازمانی کارکنان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 188
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NFUS05_167
تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1401
چکیده مقاله:
امروزه دنیای ما، دنیای سازمانهاست. » گردش امور زندگی وابسته به سازمانها و پیشرفت و بقای جامعه تابع کار و عملکرد موثر آنهاست. « (علاقه بند، ۱۳۸۳، (۳ در واقع سازمانها به عنوان سنگ بنا۱منشاء بسیاری از خصوصیات مهم جامعه تلقی می شوند و رونق و رکودشان تاثیر مثبت و منفی قابل ملاحظه ای بر جامعه دارد.سازمانهای امروزی به منزله پدیده تکامل یافته قرن حاضر، با فشارهای جدیدی نظیر رقابت دائمی و روز افزون و محیط متلاطم و متغیر مواجه هستند. در پی ظهور چنین شرایط پیچیده سازمانی، به منظور پاسخگویی به چالشهای محیطی و در راستای ارائه راهکارهای توسعه، اثر بخشی و تعالی سازمانی، تحولاتی شگرف در مدیریت به عنوان علمی میان رشتهای ایجاد گردیده است. یکی از رویکردهای نوین در مطالعات سازمان و مدیریت، تغییر نوع نگرش به سازمان و توجه به آن، به عنوان فرهنگ می باشد. در این نگرش، سازمان به وضوح چیزی بیش از ابزار منطقی کنترل و هماهنگی افراد، نمودار سازمانی، سلسله مراتب اختیار و ... و دارای شخصیت منحصر به فرد تصور می شود. شخصیتی که از ویژگیهای انعطاف پذیری، خلاقیت و مانند آن برخوردار است.انسانهایی که در یک نظام اجتماعی کوچک یا بزرگ زندگی میکنند، دارای باورها، اعتقادات، ارزشها، سنتها و هنجارهای مشترکی هستند که در مجموع، فرهنگ آن نظام اجتماعی را تشکیل میدهد. (دیویس، ۱۳۷۶، (۵ سازمانها نیز به عنوان یک نظام اجتماعی بر اساس اهداف، ماموریت نحوه پیدایش، تکنولوژی، ساختار، روشهای اجرائی و... دارای فرهنگهای متفاوتی هستند. چنانچه اهداف راهبردی هر سازمان با باورها و فرهنگ کارکنان آن همسو نباشد، پیشبرد اهداف سازمان، امری بس دشوار خواهد بود. در برنامه ریزی راهبردی سازمان، هماهنگی راهبردها و فرهنگ سازمانی به عنوان شاخص وضعیت نیروی انسانی امری ضروری و در صورت عدم هماهنگی، تغییر یکی یا هر دوی آنها لازم به نظر می رسد.
نویسندگان
اسداله اسدی
آتش نشان شاغل در منطقه ۷