بررسی تاثیر مداخله ی بهنگام در کودکان دارای اختلال نارساخوانی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 136

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HEPCONF01_223

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: خواندن، یک مهارت پایه برای دستیابی به دانش محتوایی مانند علوم و مطالعات اجتماعی در حوزه های آکادمیک محسوب می شود. احتمال افت تحصیلی در دانش آموزانی که در مهارت خواندن دچار ضعف هستند، در مقایسه با کودکان عادی به مراتب بیشتر است. علاوه بر این، نارساخوانی و ناتوانی های خواندن در بزرگسالی منجر به مشکلاتی در بسیاری از جنبه های زندگی مانند روابط خانوادگی و اجتماعی و شغلی می شود. با توجه به اینکه داشتن مهارت در خواندن برای موفقیت های اجتماعی، تحصیلی و شغلی بسیار ضروری است، تشخیص بموقع و مداخله ی بهنگام برای این دسته از کودکان توسط متخصصین این حوزه از جمله آسیب شناسان گفتار و زبان که در درمان اختلال نارساخوانی نقش مهمی را ایفا میکنند، بسیار حائز اهمیت است. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر مداخله ی بهنگام در کودکان دارای اختلال نارساخوانی می باشد.روش تحقیق: مقاله ی مروری حاضر بر تحقیقات منتشر شده بین سال های ۲۰۱۲-۲۰۲۲ در پایگاه های اطلاعاتی google scholar، Elsevier، PubMed و جستجو در منابع کتابخانه ای بوده است که از این تحقیقات جهت تهیه ی مقاله استفاده گردید.یافته ها: مطالعات نشان داده است کودکانی که بموقع شناسایی شده و مداخلات بهنگام را توسط آسیب شناسان گفتار و زبان دریافت کرده اند، رشد بهینه ای در مهارت های مختلف برای آن ها ایجاد شده است که از جمله می توان به دستیابی به مهارت های آمادگی در مدرسه، رفتارهای مثبت و سازنده از طرف کودک، افزایش حضور در مدرسه، مشارکت در فعالیت های مدرسه، تکمیل و انجام دادن تکالیف مدرسه، بالا رفتن مهارتهای اجتماعی و احساس لذت از محیط مدرسه و فعالیت های آموزشی اشاره نمود. علاوه بر این، تحقیقات اخیر به وسیله تصویربرداری عصبی نشان داده است که به دنبال مداخلات بهنگام، عملکرد مغز در افراد نارساخوان می تواند به سطح عملکرد مغز در خوانندگان طبیعی نزدیک شود.نتیجه گیری: به نظر می رسد در صورت تشخیص بموقع و انجام مداخلات بهنگام برای کودکان دارای اختلال نارساخوانی، پیشرفت و بهبودی چشمگیری در این کودکان صورت می پذیرد.

نویسندگان

رضوان عیسی زاده

کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی،گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

فاطمه نجیب

کارشناسی گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز، ایران.

یاسمن نگراوی

کارشناسی گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز، ایران.

افسانه تنگستانی

کارشناسی گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز، ایران