بررسی رابطه سبک تربیتی مقتدارنه والدین و الگوی ارتباطی خانواده با سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه های ابتدایی

یکی از سازه های روانشناختی مهمی که اخیرا به منظور برقراری تعادل بین انسان با دنیای اطراف خود مورد توجه قرار گرفته، سازگاری می باشد. هدف از انجام این کار پژوهشی بررسی رابطه سبک تربیتی مقتدرانه والدین و الگوی ارتباطی خانواده با سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دختر منطقه رحمت آباد و بلوکات می باشد. تحقیق کنونی از منظر نتیجه از نوع تحقیقات کاربردی محسوب شده و همچنین از حیث روش انجام یک تحقیق توصیفی - همبستگی بحساب می آید. جامعه آماری این کار پژوهشی را تمامی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی منطقه رحمت آباد و بلوکات از توابع شهرستان رودبار تشکیل داده اند که در سال تحصیلی۹۹-۹۸ در این مقطع مشغول تحصیل بودند. برای نمونه گیری از روش خوشه چند مرحله ای به صورت تصادفی استفاده شد و بر اساس آن ۱۱۸ به عنوان آزمودنی های تحقیق انتخاب گردیدند. ابزارگردآوری داده ها نیز بهره گیری از پرسشنامه های سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱)، شیوه های فرزندپروری بامریند(۱۹۷۳) و الگوهای ارتباطی ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰)، بود. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی و مدل رگرسیون چند متغیره در نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین سبک تربیتی مقتدرانه والدین و سازگاری اجتماعی دانش آموزان رابطه مستقیم و معنادار (۳۷۶/۰r=) وجود دارد. این یافته ها تاکید داشتند که بین الگوی ارتباطی خانواده در زمینه گفت و شنود (۴۵۰/۰=r) و همنوایی (۳۸۳/۰=r)، با سازگاری اجتماعی دانش آموزان رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. از این رو نتیجه گیری شد، سبک تربیتی مقتدرانه والدین و مولفه های مرتبط با الگوی ارتباطی خانواده قادر به پیش بینی تغییرات سازگاری اجتماعی دانش آموزان می باشند.

کلیدواژه ها:

’الگوی ارتباطی خانواده ‘ ، ’سبک تربیتی مقتدرانه ‘ ، سازگاری اجتماعی‘ ، دانش آموزان دختر‘ ، ’پایه ابتدایی‘.