القا مقاومت به بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی از طریق افزایش در تولید آنزیم های آنتی اکسیدانی و ژن های مرتبط با بیماری زایی با استفاده از متیل جاسمونات

د در این تحقیق امکان القای مقاومت سیستمیک به بیماری پژمردگی فوزاریومی ناشی از Fusarium oxysporum fsp. lycopersisi با استفاده از متیل جاسمونات در دو رقم گوجه فرنگی ترمه و کاپیتان بررسی شد. نهال های گوجه فرنگی با سه غلظت ۲/۰، ۱/۰ و صفر در مرحله ۲-۴ برگی با روش اسپری دستی تیمار و در مرحله ۶ برگی با استفاده از عامل بیمارگر، بیماری زایی صورت گرفت. سطح بیان سه ژن npr۱، pds و eds۱، فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز و میزان فنل کل به ترتیب با استفاده از روش بررسی بیان ژن در زمان واقعی و طیف سنجی انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیت آنزیم ها در ارقام و بازه های زمانی متغییر می باشد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم ها در رقم ترمه تحت تنش بیماری مشاهده شد. بیشترین و کمترین سطح بیان به ترتیب برای ژن های npr۱ و pds اتفاق افتاد. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که متیل جاسمونات قادر به القا مقاومت در گوجه فرنگی بر علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی از طریق تغییر در فعالیت های بیوشیمیایی و مولکولی می باشد.  

کلیدواژه ها:

بیان ژن ، فاکتورهای نسخه برداری ، متیل جاسمونات ، مقاومت اکتسابی