بررسی رابطه بین میزان بهره مندی از فضاهای رفاهی شهری و سلامت روان شهروندان

مقدمه: تاثیر شرایط محیطی بر سلامت عمومی و روانی، در تحقیقات متعددی به اثبات رسیده است. در این میان نقش مبلمان و بهره مندی از فضاهای شهری به طور خاص، مورد توجه و علاقه برنامه ریزان شهری و سیاستگذاران بهداشتی بوده است. این بررسی قصد دارد تا رابطه وضعیت مبلمان شهری، میزان بهره مندی از فضاهای شهری و  سلامت روان را در یک شهر مورد بررسی قرار دهد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک بررسی توصیفی-تحلیلی است که در تابستان سال ۱۳۹۴ در بین جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر شهر سبزوار به انجام رسیده است. به این منظور و با توجه به تعداد جمعیت شهر،۳۷۲ نفر به صورت نمونه گیری طبقه بندی شده تصادفی، انتخاب گردیدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه SCL-۹۰ و محقق ساخته (به ترتیب برای سلامت روان و وضعیت مبلمان و فضاهای شهری) که روایی و پایایی آنها تایید شده بود، گرد آوری شد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج مطالعه نشان داد که بین وضعیت مبلمان شهری و میزان بهره مندی از فضاهای شهری با سلامت روان در سطح P<۰.۰۵  رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: تناسب مبلمان شهری نقش مهمی را در تبیین و پیش بینی سلامت روان شهروندان ایفا می نماید. بر اساس یافته های این مطالعه می توان عنوان داشت که هر چه شهروندان از فضاهای شهری بیشتر بهره برداری نموده و مبلمان موجود در این فضاها، از تناسب و جانمایی بهتری برخوردار باشند، سلامت روان بالاتری خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

Urban Furniture ، Mental Health ، Urban Spaces. ، مبلمان شهری ، سلامت روان ، فضاهای شهری.