سبک مشکل گشائی مدیران گروههای آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه : موثرترین مهارت رهبری مدیران گروههای آموزشی توانائی حل مشکل آنان در گروه است. براساس تئوری " کرتون " تمام انسانها مبتکر هستند و حل مشکل می کنند. ابتکار زیر مجموعه مهارت حل مشکل است.تئوری " کرتون " فرض می کند که افراد دارای روش ترجیحی برای حل مشکل، ایجاد تغییر وتصمیم گیری هستند. هر فردی بر روی پیوستار حل مشکل از خیلی سازگار تا خیلی مبتکر قراردارد. هدف پژوهش بررسی روش ترجیحی (سازگاری- ابتکار) مدیران گروههای آموزشی برای حل مشکل است. روش: این پژوهش ازنوع توصیفی - مقطعی است.جامعه پژوهش شامل کلیه مدیران گروههای آموزشی(۴۶ مدیرگروه)دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشند که بصورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. داده های پژوهش ازطریق پرسشنامه پایا و روا جمع آوری شد. این پرسشنامه دارای دو قسمت بود ، قسمت اول مشخصات فردی و قسمت دوم سبک مشکل گشائی مدیران گروه را بر اساس فهرست ابتکار – سازگاری کرتون مورد بررسی قرار داد. داده های پژوهش به صورت توزیع فراوانی وضریب همبستگی پیرسون توسط نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها : ۷/۹۲% مدیران برای حل مشکل ازروش مبتکرانه استفاده می کردند . آزمون دقیق فیشر همبستگی معنی داری را بین مشخصات فردی واحدهای مورد پژوهش وسبک مشکل گشائی آنها نشان نداد. نتیجه گیری :مدیران گروههای آموزشی روش حل مشکل مبتکرانه را برای حل مشکلات خود انتخاب می کردند.آنها مشکلات موجود را مجددا برای خود تعریف می کردند و مدل جدیدی از مشکل وراه حل آن ارائه می دادند.  

کلیدواژه ها:

Problem solving ، Style ، Heads of the departmen\'s ، Effective ، سبک ، مشکل گشائی ، مدیران گروه ، اثربخش