تاثیر خاطره گویی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان

زمینه و هدف: بهبود کیفیت زندگی سالمندان از جنبه های مهم درمانی به شمار می رود و استفاده از مداخلات مناسب جهت بهبود کیفیت زندگی و جنبه های مختلف آن در سالمندان حائز اهمیت است. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر خاطره گویی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان شهر خرم آباد انجام گرفت. مواد و روش­ها: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، جامعه آماری متشکل از کلیه سالمندان سرای سالمندان شهر خرم آباد در سال ۱۴۰۰ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۱۳۰سالمند دارای معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و سپس به شکل تصادفی ساده  (پرتاب سکه) به دو گروه ۶۵ نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده، فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی سالمندان (Leipad) بود. جلسات خاطره پردازی در طی ۸ جلسه با محتوای دوران کودکی و زندگی خانوادگی برای گروه مداخله انجام گرفت. در این مدت جهت گروه کنترل هیچ مداخله ایی صورت نگرفت. ۱ ماه پس از انجام مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی توسط هر دو گروه مجددا تکمیل گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۳  و آزمون های تی زوجی، تی مستقل و کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها:  نمره کیفیت زندگی و حیطههای آن بعد از مداخله در افراد گروه آزمون به طور متوسط بیشتر از قبل از مداخله آن بود. با استفاده از آزمون تی زوجی این افزایش نمره از نظر آماری معنادار بود (p<۰.۰۵). بر اساس نتایج آزمون آماری تی مستقل، بین نمرات کیفیت زندگی سالمندان دو گروه آزمون و کنترل پس از مداخله تفاوت معنادار آماری مشاهده شد (p<۰.۰۵). نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که خاطره گویی گروهی موجب بهبود کیفیت زندگی سالمندان می گردد. می توان این تکنیک را به طور ساده، آسان، ارزان قیمت و قابل اجرا در تمام مراکز درمانی و سرای سالمندان و یا به صورت انفرادی در منزل به کاربرد.

کلیدواژه ها:

Reminiscence ، Elderly ، Quality of life ، خاطره گویی ، سالمندان ، کیفیت زندگی