بررسی شیوه های مداخله مدیریتی در انواع بافت های شهری

چکیدهبافت ها ی فرسوده وتاریخی شهرها به دلیل بافت سنتی، فرسودگی واحدهای مسکونی، عدم سهولت دسترسی، ضعف زیرساختها، مشکلات زیست محیطی و... مسیر رکود و عقب ماندگی را طی می کنند که خود منشا بسیاری از مشکلات شهری از جمله مسائل اقتصادی- اجتماعی، کالبدی- فیزیکی، زیست محیطی و امنیتی می باشد که همه این ها زمینه ناپایداری را در شهرها فراهم کرده است. طرح بازآفرینی شهری از ظرفیت های وی‍‍ژه ای درخصوص بافت های تاریخی شهری، برخوردار است. ظرفیت های قوانین و مقررات موجود را می توان در قانون حمایت از احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، سند ملی راهبردی احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران جستجو کرد. از سوی دیگر این بافت ها به سبب قابلیت های خاصی که از جهات مختلف دارند، ضرورت توجه به آنها را مطرح می سازد. برای رفع این مشکلات در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی، به شدت اقدامات همه جانبه در جهت احیاء، مرمت، بازسازی، نوسازی،توسعه و ساماندهی و به عبارت دیگر تجدید حیات شهری می باشد. در نتیجه می توان گفت گسترش فضایی بی رویه و بدون برنامه شهرهای بزرگ و متوسط کشور در چند دهه گذشته، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها و جابجایی ساکنان و کاربریهای شهری به نواحی جدید گردیده است. در نتیجه این جابجایی، به تدریج سبب شد تا بافت های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی- اقتصادی خود را از دست بدهند و این بافت ها با از دست دادن حیات شهری خود، به سمت رکود و فرسودگی گرایش پیدا کرده اند. از جمله نظریاتی که در واکنش به گسترش پراکنده شهرها مطرح شده است می توان به نظریه رشد هوشمند شهری اشاره نمود که بر مبنای اصول توسعه پایدار و شهر فشرده شکل گرفته و در قالب یک تئوری برای پایدار ساختن فرم فضایی شهرها تدوین گردیده است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: بافت فرسوده ، نظارت مدیریت ، مشارکت شهروندان ، مداخله