تولید بافت مصنوعی غضروف با چاپگر زیستی سه بعدی

غضروف ساختمانی ارتجاعی است که اصولا در انتهای استخوان ها قرار دارد و باعث تسهیل حرکت مفاصل می شود. این ساختمان، بافتی زنده و حاوی سلول است که سلول های تشکیل دهنده آن را کندروسیت می نامند. استرس و اضطراب های مکرر، استئوآرتریت ، ملتهب شدن بافت از جمله مواردی هستند که باعث آسیب به غضروف می شوند. روش های متنوعی برای درمان یا بهبود غضروف ازجمله پیوند غضروف وجود دارد، ولی به دلیل مشکلات متعدد آن ها، محققان به بررسی روش های نوین با عوارض کمتر پرداخته اند. یکی از روش های درمان یا بهبود غضروف، مهندسی بافت می باشد که با استفاده از آن می توان در جهت ترمیم یا بازسازی بافت های زنده بهره گرفت، به صورتی که فعالیت های فیزیولوژیک و ساختار آناتومی آن به طور مجدد احیا شود. هدف از این تحقیق تهیه داربست برپایه آگارز تقویت شده با هیدروکسی آپاتیت و نانوفیبر سلولز به عنوان جایگزین برای درمان غضروف انجام شده است. هیدروژل آگارز با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی تزریق شد و با پایین آمدن دما، داربست آماده شد. برای به دست آوردن بهترین غلظت محلول آگارز، درصدهای مختلف این محلول مورد بررسی قرار گرفت و در پایان داربستی با آگارز ۳ درصد به دست آمد. همچنین مورفولوژی و خواص مکانیکی آن بررسی گردید.

کلیدواژه ها:

هیدروژل آگارز ، داربست زیستی ، چاپگر زیستی سه بعدی ، مهندسی بافت غضروف