تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی باکترهای اشریشیاکلی جدا شده از کبوتران اردبیل

کبوتران خانگی در مناطق شهری در تعامل نزدیک با انسان و سایر پرندگان هستند. این پرندگان به عنوان یکی از حاملین باکتریاشریشیاکلی در انتشار و انتقال این پاتوژن به انسان و مزارع طیور صنعتی حایز اهمیت هستند. بطوریکه این باکتری عامل ایجادبیماریهای مختلف در انسان و طیور می باشد. هدف از این مطالعه جداسازی باکتری اشریشیاکلی از مدفوع کبوترهای شهر اردبیل وتعیین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها می باشد. از ۱۳۰ قطعه کبوتر خانگی در قسمت های مختلف شهر نمونه های سواب درطی دوره شش ماه اول سال ۱۳۹۸ تهیه گردید. پس از کشت و جداسازی باکتری اشریشیاکلی در محیط مککانکی، پرگنه های آن باانجام سایر تست های بیوشیمیایی تفریقی نظیر EMB ، TSI ، SIM ، VP -MR ، اندول و اوره تشخیص داده شدند. میران مقاومتآنتی بیوتیکی جدایه ها بر اساس روش استاندارد انتشار از دیسک (Disc diffusion) تعیین گردید . از مجموع ۱۳۰ نمونه بررسیشده تعداد ۲۳ مورد (۱۷/۶۹ درصد) باکتری اشریشیاکلی جداسازی شد. تست آنتی بیوگرام انجام شده بر جدایه های سالمونلا مشخص کرد که تتراسایکلین و سولفادیازین+ تری متوپریم به ترتیب با ۸۶/۹۵ درصد و ۸۲/۶۰ درصد بیشترین مقاومت را داشتند، درحالیکه هیچ کدام از جدایه ها به سیپروفلوکساسین مقاوم نبودند. مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، فلورفنیکل، لینکوسپکتین، انروفلوکساسین و جنتامایسین به ترتیب ۶۰/۸۶ درصد، ۳۹/۱۳ درصد، ۳۰/۳۴ درصد و ۱۷/۳۹ درصد مشاهده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سویه های اشریشیاکلی جدا شده از کبوتران دارای مقاومت قابل توجه ای به آنتی بیوتیک های مختلف می باشند که نیازمند اجرای برنامه های پیشگیری از بیماری و مصرف آنتی بیوتیک ها در این پرندگان مناطق شهری جهت جلوگیری ازگسترش سویه های مقاوم آنتی بیوتیکی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

اشریشیاکلی ، مقاومت آنتی بیویتکی ، کشت ، کبوتران