بررسی هیستومتریک اثر گیاه مازو بر ترمیم زخم پوستی در مدل موش صحرایی

ترمیم و بهبود زخم و آسیب بافتی چالش بزرگی در علم پزشکی می باشد. تلاش برای یافتن ترکیباتی که ضمن تاثیرگذاری بربهبود زخم ها دارای کمترین عوارض جانبی باشد یکی از اهداف پژوهشگران است و در این خصوص گیاهان دارویی از اهمیتخاصی برخوردارند. این مطالعه با هدف بررسی اثرات گیاه مازو بر روند ترمیم زخم پوستی مورد بررسی قرار گرفته است. بدینمنظور ۶۰ موش صحرایی نر همسان به طور تصادفی، در ۴ گروه ۱۵ تایی قرار گرفتند. گروه ها شامل، گروه شاهد (فنی توئین%۱)، گروه شم (اوسرین) ،گروه کنترل (شستشو با نرمال سالین) و گروه درمان (عصاره مازو) بودند. عصاره مازو در ۱۰۰ گرماوسرین حل گردید و به صورت پماد ۵% وزنی فرموله شد. سپس زخم پوستی دایره ای تمام ضخامت به قطر ۲۰ میلی متر درقسمت پشتی موش ها ایجاد گردید و هر گروه درمان خود را به صورت دو مرتبه در روز دریافت کرد. به منظور ارزیابی در روز های۷، ۱۴ و ۲۱ از هر گروه ۵ تا موش آسان کشی شد و از ناحیه زخم نمونه برداری صورت گرفت. بررسی های هیستوپاتولوژیک بر روی نمونه های جمع آوری شده از زخم تحت رنگ آمیزی H&E انجام شد. در گروه شاهد در هر ۳ زمان نسبت به سایر گروه هاتولید کلاژن، قدرت کشش و میزان رگ زایی بیشتر بوده و التهاب در ناحیه زخم کمتر بود. در گروه شم نیز نسبت به گروه کنترلتفاوت چشم گیری در تولید کلاژن، قدرت کشش، رگ زایی و شدت التهاب دیده نشد. اما در گروه مازو در تمامی زمان ها نسبت بهاین دو گروه، تولید کلاژن بیشتر بوده و قدرت کشش (با وجود ادم زیاد)، رگ زایی و التهاب شدید نیز کمتر بود. بنظر می رسد کهاثر فنی توئین ۱% نسبت به عصاره گیاه گیاه مازو ۵% بیشتر بوده اما در صورت استفاده یکی از این دو، شاهد اثربخشی بهتری نسبتبه شست و شوی ناحیه زخم با سرم سالین به تنهایی خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

مازو ، فنی توئین ، ترمیم زخم ، موش صحرایی