بررسی فون و میزان شیوع کرم های دستگاه گوارش ماکیان سنتی شهرستان آمل

ماکیان پرورش یافته به روش سنتی نقش مهمی را در اقتصاد خانواده های روستایی ایفا می نمایند. انگل های گوارشی ازجمله مهمترین دلایل خسارات پرورش ماکیان پرورش یافته بهروش سنتی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی فون و میزانشیوع انگل های کرمی دستگاه گوارش ماکیان شهرستان آمل بود. در این مطالعه ۱۰۳ قطعه ماکیان سنتی مورد بررسی و پساز کالبدگشایی و بررسی وجود تخم انگل در محتویات روده ها به روش شناورسازی با تکنیک مک مستر بهبود یافته مشخصگردید که ۱۰۰ درصد نمونه ها حداقل به یک گونه انگل مبتلا بودند. میانگین EPG نمونه ها در حدود ۱۵/۳۸ بود. نماتودها بیشترین شیوع را در مقایسه با سستودها و ترماتودها داشتند به طوری که آسکاریدیا گالی با ۱۰۰ درصد آلودگی (۲۱/۷۳±۳۹/۷۷)، هتراکیس گالیناروم با ۹۸/۰۶ درصد آلودگی (۸/۳۱±۱۷/۷۶) و کاپیلاریا با ۸۷/۳۸ درصد آلودگی (۱۱/۰۱±۱۲/۷۰) بیشترین موارد درگیری انگلی را شامل میشدند. در صورتی که آلودگی به سستود رایه تنیا و نوتوکوتیلوس به ترتیب تنها در ۱/۹۴ (۰/۰۰±۳/۳۳) و ۰/۹۷ (۰/۰۰±۳/۳۳) درصد موارد گزارش گردید. در مقایسه با مطالعات پیشین محققان میزان EPG به دست آمده در مرغان مورد مطالعه کم تا متوسط ارزیابی گردید ولی با توجه به شیوع ۱۰۰ درصد آلودگیکرمی استفاده مرتب از داروهای ضدانگلی با چرخش داروهای مورد استفاده برای بالا بردن بهره وری این روش پرورش پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

ماکیان سنتی ، کرم های دستگاه گوارش ، بار آلودگی ، آمل