واکنش صفات مورفوفیزیولوژیک و عملکرد آفتابگردان به محلول پاشی سالیسیلیک اسید و هیومیکاسید در سطوح مختلف آبیاری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 174

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRRIGATION02_108

تاریخ نمایه سازی: 20 شهریور 1401

چکیده مقاله:

به منظور بررسی تاثیر سطوح بیاری، هیومیک اسید و سالیسیلیک اسید بر برخی صفات مورفیزیولوژیکو علمکرد آفتابگردان در سال زراعی ۱۳۹۳، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند اجرا گردید. در این تحقیق، آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در دو سطح ۱۲۰ و ۲۴۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، هیومیک اسید در سه سطح صفر، ۲۰ و ۴۰ لیتردر هکتار و سالیسیلیک اسید در دو سطح (صفر و ۰/۷۵ میلی مولار) به عنوان فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شد. در این تحقیق صفاتی مانند ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد برگ در بوته، قطر طبق، عدد کلروفیل متر در زمان گلدهی، هدایت روزنه ای در زمان گلدهی، عملکرد دانه و کارایی مصرف آب دانه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر آبیاری بر ارتفاع بوته، قطر طبق، هدایت روزنه ای و عملکرد دانه معنی دار بود. بیشترین ارتفاع بوته ۸۸ سانتی متر، قطر طبق ۸۷/۸ سانتی متر، هدایت روزنه ای در زمان گلدهی ۱۰۳/۶ میلی مول بر متر مربع در ثانیه و عملکرد دانه ۱۱۲۶/۹ کیلوگرم در هکتار از سطح آبیاری ۱۲۰ میلی متر تبخیر از تشتک حاصل شد.اثر سالیسیلیک اسید بر عدد کلروفیل متر در زمان گلدهی معنی دار بود و بیشترین آن در تیمار شاهد ۴۴ حاصل شد. سایر اثرات ساده و متقابل بر صفات مورد مطالعه معنی دار نبود. براساس نتایج این تحقیق، جهت دستیابی به حداکثر عملکرد دانه آفتابگردان در منطقه بیرجند می توان از تیمار آبیاری پس از ۱۲۰ میلی متر تبخیر تجمعی از تشنتک تبخیر و بدون مصرف اسید هیومیک واسید سالیسیلیک استفاده نمود.

نویسندگان

حامد جوادی

استادیار دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه پیام نور، ایران

سید غلامرضا موسوی

دانشیار گروه کشاورزی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران

سمیرا عارفی

کارشناس ارشد زراعت، جهاد کشاورزی خراسان جنوبی، ایران