مقاله مروری: مروری بر ارگونومی در رانندگان

مقدمه: واژه ارگونومی از دو کلمه یونانی ارگو به معنی کار و نوموس به معنی قانون و قاعده طبیعی مشتق شده است و در لغت به معنای قوانین طبیعی کار است. اختلالات اسکلتی- عضلانی مربوط به کار (WMSDs: Musculoskeletal Disorders) به عنوان بخشی از اختلالات اسکلتی- عضلانی که ناشی از فعالیت های شغلی می باشد، تعریف می شود. بر اساس تحقیقات انجام گرفته اختلالات اسکلتی- عضلانی علت بیش از نیمی از غیبت های محیط کار و حدود ۵۰ درصد از بیماری های مربوط به کار است. رانندگان شیوع بالاتری از اختلالات اسکلتی- عضلانی را نسبت به دیگر گروه های شغلی نشان می دهند. باتوجه به اینکه رانندگان وسایل حمل و نقل سنگین مجبورند ساعت های متمادی و طولانی به رانندگی بپردازند و کار آنها نیز به صورت استاتیک، نشسته و یکنواخت است انتظار میرود که در معرض بروز ناراحتی های اسکلتی- عضلانی قرار داشته باشند. هدف از این مطالعه شناسایی اختلالات اسکلتی- عضلانی در رانندگان و ارائه راهکارهایی برای پیشگیری از ابتلا به آنها بوده است.روش جستجو: به منظور یافتن مقاله و اطلاعات مرتبط، پایگاه های اطلاعاتی شامل: موتور جستجوگر Google Scholar و PubMed Scopus در فاصله زمانی سال های ۲۰۱۵تا ۲۰۲۱با استفاده از کلیدواژه های متناسب مانند Driving،Musculoskeletal Disorders،ergonomic جستجو شدند. پس از بررسی عناوین، متن کامل ۲۰ مقاله مرتبط مطالعه شدند و در نهایت با حذف مقالاتی که با موضوع مورد نظر ارتباط چندانی نداشتند، ۱۰مقاله مرتبط در این مطالعه بررسی گردیدند.یافته ها: از انواع اختلالات اسکلتی- عضلانی در بین رانندگان میتوان به کمردرد (تغییر حالت دیسک یا پارگی دیسک) به علت وضعیت بدنی نامناسب در حین رانندگی، خستگی، تندونیت یا التهاب زردپی به علت کشش بیش از حد تاندون یا اعمال نیروی زیاد، سندروم تونل کارپال و سندروم کانال گایون (به علت تماس طولانی دست با لرزش فرمان و فشار بالقوه) اشاره نمود.نتیجه گیری: برای پیشگیری از اختلالات اسکلتی- عضلانی در رانندگان نکات زیر باید رعایت شوند: ارتفاع صندلی باید برای ایمنی بیشتر و جلوگیری از کمردرد و بیماری های اسکلتی عضلانی تنظیم شود، آینه وسط و آینه های بغل باید به گونهای تنظیم شوند که بتوان بدون فشار آوردن به گردن یا پیچ دادن بدن خود از آنها استفاده کرد، پشت زانو باید حدود ۲تا ۳انگشت از جلوی نشیمنگاه صندلی فاصله داشته باشد، کمترین فشار به کمر زمانی وارد میشود که زاویه صندلی بین ۱۰۰تا ۱۱۰درجه باشد یعنی مقدار کمی نسبت به راستای عمود شیب داشته باشد. فرد باید حداقل هر دو ساعت یکبار به مدت ۱۵دقیقه اتومبیل را کنار بزند و استراحت کند، از استراحت مچ برروی لبه فرمان (خمش مچ همزمان با فشار فرمان که میتواند بر عصب مدین و اولنار فشار وارد کند) اجتناب شود، ساعات رانندگی وسایل نقلیه سنگین باید به ۸ساعت با درنظر گرفتن مدت زمان لازم برای استراحت محدود شود.

کلیدواژه ها:

ارگونومی ، اختلالات اسکلتی- عضلانی ، رانندگان