زمینه و هدف: فشار روانی ناشی از پاندمی کرونا بر اقشار جامعه ملموس است. آسیب وارد شده برکودکان که در طول این شرایط در معرض اطلاعات زیاد و سطوح بالایی از استرس و اضطراب ناشی از نمود رفتاری بزرگسالان اطراف خود، رسانه ها و شبکه های ارتباطی اجتماعی هستند، میتواند امکان ابتلا به مشکلات روانی به ویژه در فرزندان کادر درمان که بیشتر از سایرین در معرض این قبیل آسیب ها هستند را افزایش دهد. لذا هدف از این مطالعه مروری سیستماتیک، بررسی تاثیرپذیری سلامت روان کودکان کادر درمان از وضعیت شغلی والدین آنها در طول پاندمی کرونا میباشد.مواد و روش ها: مطالعه مروری نظام مند نام برده با هدف دستیابی به پژوهش های کارشده در این حوزه به جستجو با کلید واژه های "سلامت روان"،"covid-۱۹"،"کادر درمان(و واژه های مترادف)"،"فرزندان کادر درمان" بصورت مجزا و ترکیبی و با دو زبان انگلیسی و فارسی پرداخته است. این موارد در پایگاه های داده Scopus ،Science Direct ،PubMed ،Sid و موتور جستجو گر Google Scholar انجام شد. با اتخاذ هدف پژوهش ، محدودیت فاکتورهای ورود و خروج از جمله در دسترس بودن متن کامل مقاله و یا منطبق بودن با اصول اخلاقی پژوهش، نهایت ۲۱مطالعه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: بررسی های انجام شده نشان میدهد که در فرزندان کادر درمان با توجه به اینکه پدر و مادر، هر دو، یا یکی از آنها در معرض بیماری قرار دارند، قرنطینه با شدت بیشتری انجام میشود. براساس پروتکل های ارائه شده توسط سازمان جهانی بهداشت مبنی بر قرنطینه سختگیرانه و ادامه ی شیوع پیش رونده و گسترده ی این بیماری، فشار روانی زیادی بر کودکان کادر درمان تحمیل میشود. با ادامه این روند به تبع، این فشار روانی در نتیجه ی کاهش حمایت های عاطفی آشنایان، دوستان و سایر اعضای خانواده بیشتر خواهد شد. مخاطراتی که باعث ایجاد انزوا و گوشه گیری در این کودکان میشود شامل؛ ناامیدی و بی حوصلگی حاصل از طولانی شدن قرنطینه، ترس از ابتلا و ناشناخته بودن بیماری میباشد که از این موارد میتوان به عنوان زمینه ای برای جامعه گریزی یاد کرد. این کودکان حجم کثیری از اطلاعات را بواسطه رسانه ها و بخصوص والدینشان دریافت میکنند که میتوان آن را قوی ترین اهرم فشار روانی ناشی از پیشگیری های اعمال شده در نظر گرفت. اضطراب و افسردگی را میتوان عناصر تحریک پذیر روان کودکان کادر درمان در نظر گرفت که باعث قوت گیری خشونت و افکار خودکشی در شرایط پاندمی میشود. عوامل پیش گفته شده سبب میشود تا این کودکان مستعد مشکلات روانی بیشتری نسبت به سایر کودکان باشند. نتیجه گیری:با توجه به یافته های حاصل میتوان نتیجه گرفت از آنجایی که کادر درمان در طول همه گیری کووید- ۱۹در محیط های استرس زا و پرخطر کار میکنند، ارتباط کمتری با فرزندان خود دارند و به واسطه ی قرارگیری در شرایط قرنطینه، ارتباط آنها و فرزندانشان با محیط بیرون به میزان بیشتری محدود میشود؛ بنابراین فرزندان آنها در معرض
آسیب روانی بیشتری نسبت به سایر کودکان قرار میگیرند.