اثربخشی رعایت اصول بهداشتی موثر بر شیوع همه گیری پاندمی COVID-۱۹ در مراکز توزیع مواد غذایی در طرح فاصله گذاری اجتماعی : جنوب شرق ایران

زمینه و هدف : فاصله گذاری اجتماعی یک برنامه مدیریتی برای کاهش (COVID-۱۹) در ایران بود. از آنجایی که در این طرح میتوان موثرترین عامل انتقال (COVID-۱۹) را درارتباط فرد به فرد در مراکز توزیع مواد غذایی دانست، این مطالعه با هدف بررسی روند تغییرات این مراکز به اصول بهداشتی در حین فاصله گذاری اجتماعی در جنوب شرق کشور ایران انجام شد. در این تحقیق اصول بهداشت در مراکز توزیع مواد غذایی به سه دسته بهداشت محیطی، شغلی و آموزشی طبقه بندی شده است.مواد و روش ها : داده ها با استفاده از آمار تحلیلی و توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و همبستگی آن با استفاده از همبستگی پیرسون تعیین شد. تفاوت آماری بین متغیرها با آزمون t-test تعیین شد. تعامل بین متغیرها با پسرفت چند متغیره مدل سازی شد. آنالیزها در MATLAB ۲۰۱۸ انجام شده است.نتایج : در حین فاصله گذاری اجتماعی ، حداقل و حداکثر توجه به استفاده از تجهیزات حفاظت فردی و افراد غیر سیگاری معطوف شد.(p<۰.۰۰۰۱). بیشترین و کمترین ضریب تغییرات به ترتیب مربوط به استفاده از پوشش غذایی و نظافت مستمر واحدهای تهیه و توزیع مواد غذایی بود. در این مدت، مسائل آگاهی بخشی و بهداشت حرفه ای مانند نصب پوستر آموزشی (R=-۰/۶۳) و دسترسی کارکنان به مواد ضدعفونی کننده (R=-۰.۶۱) روند نزولی داشت. مدل سازی رگرسیون چند متغیره نیز یک مدل مفید برای تعیین رابطه بین تاثیر دستورالعمل های آموزشی و استفاده از ضدعفونی کننده ها، مواد شوینده دست نشان داده است.نتیجه گیری : به طور کلی می توان نتیجه گرفت که با اجبار قانونی و جریمه در هنگام عدم فاصله گذاری اجتماعی به اصول بهداشتی توجه بیشتری شده است. همچنین با اطلاع رسانی به کارکنان مراکز غذایی می توان انتظار داشت که انتقال SARS COV-۲ از طریق این مراکز کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

کروناویروس ، تجهیزات حفاظت فردی ، بهداشت حرفه ای ، بهداشت محیط ، آموزش بهداشت