تاثیر تنوع کاربریها بر پیاده مداری شهروندان(نمونه موردی: محله دانشگاه تهران)

برای بازگرداندن کیفیت های شهری به شهروندان و باز پس گرفتن استیلای شهر از ماشین و اعطای آن به صاحبان اصلی آنها (یعنی شهروندان)، جنبش ها و دیدگاه های همانند نوشهرگرایی، رشد هوشمند و جنبش پیاده مداری ظهور یافته است. یکی از اصول مشترک در بین این دیدگاه ها تنوع کاربریها (اختلاط کاربریها) است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر تنوع کاربریها بر پیادهمداری شهروندان در محله دانشگاه تهران واقع در منطقه ۶ شهرداری تهران است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی است. بخشی از این تحقیق که مربوط به ادبیات موضوع است به روش توصیفی و بخش دیگر آن که مربوط به فعالیتهای میدانی است، به روش تحلیلی- پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش ساکنان محله دانشگاه تهران واقع در منطقه ۶ شهر تهران است. نتایج تحقیق نشان دهنده این است که بین تنوع کاربریها و پیاده مداری شهروندان ارتباط مثبت وجود دارد؛ به این معنی که هر چه تنوع کاربریها در سطح شهر افزایش یابد، انتظار بر این است که پیادهمداری شهروندان نیز افزایش یابد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که متغیر تنوع کاربریها به میزان ۳۱ درصد از واریانس متغیر وابسته (پیاده مداری شهروندان) را تبیین میکند.

کلیدواژه ها:

پیاده مداری ، تنوع کاربریها ، محله دانشگاه تهران.