کارکرد گفتمانی-استعاری زبان رسانه: رویکرد شناختی

هدف از انجام پژوهش حاضر، دستیابی به کارکردهای گفتمانی زبان رسانه از منظر شناختی بر اساس انگاره­ی آمیختگی مفهومی مطرح­شده از سوی فوکونیه و ترنر (۲۰۰۲,۱۹۹۸,۱۹۹۴) بوده است تا نشان دهیم که رسانه­ها چگونه در کلام­شان از استعاره بهره می­گیرند و از آن مسیر اهداف خود را دنبال می­کنند. ماهیت روش­شناسی این پژوهش کیفی، توصیفی-تحلیلی بوده و داده­ها از متون مطبوعاتی و روزنامه­های کثیرالانتشار در سال­های ۹۵ تا ۹۸ گزینش و گرد­آوری شده­اند و بدین منظور ۱۸ نمونه (به­دلیلمحدودیت در حجم مقاله جهت ترسیم نمودارهای آمیختگی مفهومی) از استعاره­های به­کار­رفته در متون مذکور، تحلیل و مورد ارزیابی قرار گرفته­اند. یافته­ها نشان داد که گفتمان رسانه­ها با تلفیق حوزه­ی مبدا و حوزه­ی مقصد و پدید­آمدن فضای آمیخته­ی چهارم نوپدید، زبان را طوری مفهوم­سازی می­کند که امکان نگاشت مفاهیم انتزاعی؛ همچون «موج بیداری اسلامی»، «انداختن توپ به زمین حریف» و غیره را به مفاهیم ملموس و عینی فراهم ساخته که این امر سبب جذب مخاطب و تنویر افکار عمومی شده است؛ به­گونه­ای که ویژگی­های مشترک دو فضای ذهنی، یک­به­یک با هم متناظر می­شوند. 

کلیدواژه ها:

رویکرد شناختی ، گفتمان رسانه ، انگاره ی آمیختگی مفهومی ، عناوین خبری رسانه