سومری نوشتارها در کتیبه های اکدی و ارامی نوشتارها در متون فارسی میانه
محل انتشار: دوفصلنامه زبان شناخت، دوره: 12، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LANG-12-2_008
تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1401
چکیده مقاله:
کاتبان اکدی با زیر شاخههایش، واژهها را به اکدی به شکل هجایی و واژهنگار مینگاشتند. گهگاه به جای نوشتن واژه به اکدی، معادل آن را به سومری مینگاشتند. این روش نوشتاری، موسوم به واژهنگار و سومرینگار است. پس از شکلگیری شاهنشاهی آشور، در سده نهم پ.م، آنها زبان و خط ارامی را در قلمرو شاهنشاهی خود به کار گرفتند. این موضوع سبب شد که زبان و خط ارامی به عنوان زبان بینالمللی برای مکاتبه مورد استفاده قرار گیرد. در نتیجه، شاهان هخامنشی زبان و خط ارامی را برای مکاتبات رسمی به کار بردند و پارتی و پهلوی هم شمار بسیاری از واژگان ارامی را به کار گرفتند که به آنان ارامینگار میگفتند. هدف از نگارش مقاله این است تا متون میانرودانی و فارسی میانه را به عنوان یک منبع در کاربرد املاهای بیقاعده بررسی نماییم و اینکه چرا این نظام در میان رودان و دوران میانه زبان فارسی باب بوده است. بنابراین، روش کار نخست چگونگی کاربرد سومرینگارها در متون اکدی و زیر شاخههای آن است و پس از آن به ارامینگارها میپردازیم که پارتیان و ساسانیان از آن بهره بردند. در پایان آشکار میگردد همانگونه که اکدیان از سومرینگارها در املای بیقاعده از زبان پیشین خود وام گرفتند، به همان گونه فارسی میانه از ارامی، به عنوان یک زبان بینالمللی وام گرفت
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهزاد معینی سام
دانشیار گروه ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گچساران
سارا محمدی اوندی
کارشناس ارشد ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایذه
ابراهیم محمدی اوندی
کارشناس ارشد تاریخ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد محلات
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :