ارزیابی اخلاق حرفه ای تدریس استاد از دیدگاه دانشجویان پزشکی و داروسازی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران

مقدمه: از آنجایی که آموزش یک حرفه است و زیر بنای توسعه پایدار انسانی است، رعایت اخلاق حرفه ای در تدریس و آموزش از سوی اساتید منجر به تحقق اهداف آموزشی در دانشگاه ها خواهد شد. از این رو مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اخلاق حرفه ای تدریس استاد از دیدگاه دانشجویان پزشکی و داروسازی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر توصیفی-مقطعی است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانشجویان دوره دکتری حرفه ای پزشکی و داروسازی ورودی سال تحصیلی ۹۹-۹۸ بود که ۱۱۸ نفر به عنوان نمونه آماری بصورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اخلاق حرفه ای تدریس استاد در قالب ۶ مولفه و ۴۸ گویه بود. مقیاس نمره دهی گویه ها بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت از یک تا پنج بوده است. داده ها با کمک نرم افزار آماری SPSS ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون تی تک گروهی و تی مستقل) قرار گرفت. نتایج: نمره کل اخلاق حرفه ای تدریس اساتید از دیدگاه دانشجویان ۶۳/۰ ± ۵۹/۳ بود و بین دیدگاه دانشجویان دختر (۶۱/۰ ± ۶۵/۳) و پسر (۶۵/۰ ± ۵۰/۳) اختلاف معناداری (۲۳۱/۰ =p) مشاهده نگردید. بالاترین امتیاز از دیدگاه دانشجویان پزشکی و داروسازی به مولفه ویژگی های شخصیتی استاد و کمترین نمره به مولفه شناخت یادگیرنده اختصاص یافت. نتیجه گیری: نمره میانگین کل به دست آمده اخلاق حرفه ای تدریس اساتید در دو دانشکده اگرچه در سطح متوسط و نسبتا مطلوب بوده است اما با وضعیت مطلوب که بالاتر از ۶۷/۳ است و استاندارد (نمره ۵) هنوز فاصله دارد و نیاز به برنامه ریزی بیشتری از سوی برنامه ریزان آموزشی در جهت ارتقای سطح وضعیت اخلاق حرفه ای تدریس اساتید دارد.  

کلیدواژه ها:

Professional Ethics ، Teaching ، Professors ، Mazandaran University of Medical Sciences ، اخلاق حرفه ای ، تدریس ، اساتید ، دانشگاه علوم پزشکی مازندران