ارزیابی کاربری زمین شهری با توجه به خطرات زلزله (مطالعه موردی ناحیه 4 منطقه 20)

مطالعات تکنیکی و تاریخی زلزله در ایران نشان می دهد که زلزله های ویرانگر بخصوص در راستای گسل ری در موارد بسیاری باعث خرابیها و کشته شدن صدها و گاهی نیز هزاران نفر شده است . مخاطرات زلزله نه تنها به دلیل تاثیرپذیری مستقیم شهر نسبت به زلزله احتمالی است بلکه به دلیل رشد جمعیت و توسعه شهری غیر قابل کاهش است. بنابراین ایمنی سکونتگاهها در اینگونه نواحی زلزله خیز و لزوم ارزیابی فاکتورهای خطرزای محیطی از دیدگاه کاربری زمین بیش از پیش ضرورت می یابد . بسیاری از کلانشهرهای دنیا در مناطق با خطر پذیری لرزه ای بالا واقع شده اند مانند تهران ،پایتخت ایران ؛ در همین راستا، این پژوهش در پی آن است که با هدف پیش گیری و تاب آوری در مقابل زلزله به ارزیابی کاربری زمین پرداخته و استراتژی برنامه ریزی کاربری زمین حساس به خطرات زلزله را به عنوان رویکرد بلند مدت کاهش آسیب پذیری لرزه ای و تاب آوری در کلانشهرها و نمونه موردی(ناحیه 4 در منطقه 20 ) نشان دهد . بنابراین ، با بررسی ، ارزیابی و تحلیل کیفی کاربریها در محدوده مورد مطالعه ناحیه 4 منطقه 20 شهرداری تهران) و با استفاده از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS) بر اساس اصول و معیارهای برنامه ریزی پیشنهاداتی به عنوان رویکرد منسجم شهرهای زلزله خیز انجام می گردد . نرم افزارRADIUS هم در ارزیابی مخاطرات لرزه ای و هم در ارزیابی آسیبهای آن مورد استفاده واقع شد . نتایج این ارزیابی نرم افزاری نقش موثری در پیش بینی برنامه های مدیریتی و شهری در کاهش آسیبها و تلفات دارد

کلیدواژه ها:

زلزله ، کاربری زمین ، آسیب پذیری ، نرم افزارRADIUS