نحوه ی مواجهه ی امام صادق (علیه السلام) با قیام های متعدد زمان خودش

در آخرین سال های خلافت امویان و نیمه ی نخست حکومت عباسیان، که معاصر با به امامت رسیدن امام صادق(علیه السلام) بود؛ قیام های متعددی از سوی علویان و شیعیان در مناطق مختلفی از سرزمین های اسلامی، به ویژه عراق و حجاز به وقوع پیوست. بررسی این قیام ها، بدون واکاوی به اتفاقات و حوادث گذشته میسر نیست؛ لذا بررسی هر قیامی نیازی به بررسی اتفاقات گذشته ی آن را دارد. حادثه ی عاشورا، رفتار وعملکرد نادرست و ستم هایی که از سال ها قبل،از سوی حکام مذکور در حق اقلیت اعمال می گردید را، می توان به عنوان نقطه ی شروع بسیاری از قیام ها در نظر گرفت .در همین راستا،می توان به قیام های زید بن علی، یحیی بن زید، همچنین قیام محمد نفس زکیه، قیام ابومسلم خراسانی و قیام حسین بن علی بن حسن (شهید فخ) اشاره کرد.این تحقیق، به دنبال تبیین و تشریح مواجهه امام صادق (علیه السلام) در ارتباط با قیام های مذکور، در دوران امامت آن بزرگوار می باشد.رویکردی که زمینه ها و شاخصه های متعدد سیاسی، مذهبی و فرهنگی در آن تاثیر فراوانی داشت. از یافته های این پژوهش و شواهد تاریخی آن، چنین بر می آید که مواجهه امام صادق (علیه السلام)، تایید بیشتر حرکت های ظلم ستیزانه و اصلاحی مذکور، تاکید بر حق امامت و رهبری الهی - سیاسی خویش، زمان شناسی عمیق،رعایت اصل محوری تقیه و توجه و اهتمام به همه شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه ی اسلامی آن روز، در موضع گیری های ایشان بود.روش نگارش پژوهش، تاریخی– تحلیلی و با استناد به مهم ترین منابع و مآخذ تاریخی و روایی انجام پذیرفته شده است.

کلیدواژه ها:

امام ، قیام ، مواجهه ، علویان ، عباسیان