اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر نگرش به معنای زندگی در زنان بزرگسالدارای اختلال افسردگی

هدف مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر نگرش به معنای زندگی در مراجعین زنبزرگسال ۳۰ تا ۵۰ سال دارای اختلال افسردگی بود. روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل وجامعه آماری شامل زنان دارای اختلال افسردگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر گرگان در سال ۱۳۹۹ بود که تعداد ۴۰ نفر بهعنوان نمونه و به روش دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش بهمدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای، تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. همچنینهمگی اعضای نمونه یک بار پیش از شروع جلسات مداخله و یک بار پس از آن به پرسشنامه های نگرش به زندگی (باتیستا، ۱۹۷۳ )پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل کوواریانس نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر بهبودنگرش به معنای زندگی در مراجعین زن بزرگسال دارای اختلال افسردگی اثربخش بود P<۰.۰۱ بنابراین به نظر می رسد کهدرمان مبتنی بر پذیرش و انعطاف پذیری افراد افسرده کمک کند

کلیدواژه ها:

افسردگی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، زنان بزرگسال ، نگرش به معنای زندگی