تاثیر تمرین مقاومتی و مکمل نانوکورکومین بر بیان ژن های FNDC۵ و PPAR- بافت عضلانی موشهای صحرایی

زمینه و هدف: آیریزین تحت تاثیر فعالیت بدنی از پروتئین FNDC۵ در سلولهای عضلانی آزاد و با تبدیل چربی سفید به قهوه ای بر متابولیسم اثر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرین مقاومتی و مکمل نانوکورکومین بر بیان ژن های FNDC۵ وPPAR-γ بافت عضلانی موشهای صحرایی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۳۲ سر موش به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، تمرین مقاومتی، نانوکورکومین، تمرین مقاومتی+ نانوکورکومین) تقسیم شدند. برنامه گروه های تمرین شامل ۴ هفته، ۳ روز در هفته بالا رفتن از نردبان پله ای بود. نانوکورکومین (۸۰ mg/kg) در گروه های مکمل به مدت چهار هفته روزانه به صورت گاواژ داده شد. بیان ژنFNDC۵ و تمرین مقاومتی، نانوکورکومین، FNDC۵، PPAR-γ با روشqRT-PCR اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه در سطح معناداری P ۰/۰۵ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد تمرین مقاومتی و مصرف مکمل نانوکورکومین موجب افزایش معنادار بیان ژن FNDC۵ و PPAR-γ در بافت عضلانی موش ها شد(.(P≥ ۰/۰۵نتیجه گیری: انجام تمرین مقاومتی همراه با مصرف مکمل نانوکورکومین احتمالا محرک ترشح مایوکاین هایی مانند FNDC۵ و PPAR-γ است که دارای نقش کلیدی در سوخت و ساز بافت چربی و تبدیل بافت سفید به بافت چربی قهوه ای می باشند.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، نانوکورکومین ، FNDC۵ ، PPAR-γ