اثر بخشی مداخله یکپارچگی حسی بر مشکلات رفتاری هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم

اختلال طیف اتیسم، نوعی اختلال تحولی عصبی است که با ویژگی هایی از قبیل نقص مداوم در ارتباطات و تعاملات اجتماعی و الگوهای رفتاری، علایق و فعالیت های تکراری و محدود مشخص می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله ی یکپارچگی حسی بر مشکلات رفتاری – هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم بود. این پژوهش به شیوه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. آزمودنی های پژوهش ۳۰ کودک با اختلال طیف اتیسم ( ۶تا ۱۱ سال) بودند که به روش نمونه گیری در دسترس از بین کودکان با اختلال طیف مدرسه شهیدان فرزدقی شیراز انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. کودکان گروه آزمایش، ۲۲ جلسه درمان یکپارچگی حسی را دریافت کردند و به گروه کنترل این مداخله ارایه نشد. برای سنجش مشکلات رفتاری – هیجانی از فرم معلم نسخه دوم پرسش نامه سیستم ارزیابی رفتار کودکان (رینولدز و کامپاس، ۲۰۰۴ ) استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش از آزمون آنکوا و مانکوا استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله ی یکپارچگی حسی موجب بهبود مشکلات رفتاری-هیجانی و خرده مقیاس های آن (بیش فعالی، پرخاشگری، مشکلات رفتاری، اضطراب، افسردگی، شکایات جسمانی، مشکلات توجه، مشکلات یادگیری، غیر معمولی بودن و انزوا گرایی) در کودکان با اختلال طیف اتیسم شده است. بنابراین می توان گفت مداخله ی یکپارچگی حسی می تواند درمان مناسبی برای کاهش مشکلات حسی و بهبود مشکلات رفتاری-هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم باشد.