رابطه انگیزه پیشرفت تحصیلی و خودپنداره تحصیلی با سازگاری تحصیلی دانشجویان

این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است که با هدف بررسی رابطه انگیز پیشرفت تحصیلی و خودپنداره تحصیلی با سازگاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه تبریز صورت گرفته است. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای نمونه ای به حجم ۹۰ نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب شدند. آزمودنی های به پرسشنامه های انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس، خودپنداره بک و استیر، و مقیاس سازگاری تحصیلی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی، رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ترکیب متغیرهای انگیزه پیشرفت تحصیلی و خودپنداره تحصیلی می تواند به خوبی سازگاری تحصیلی را پیش بینی کنند. در نتیجه با توجه به اینکه خودپنداره تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی با سازگاری تحصیلی مرتبط بوده است با تقویت این متغیرها می توان به دانشجویان کمک کرد تا بر مشکلات تحصیلی خود غلبه کرده و سازگاری تحصیلی بهتری را به دست آورند.

کلیدواژه ها:

انگیزه پیشرفت تحصیلی ، خودپنداره تحصیلی ، سازگاری تحصیلی