جایگاه آموزش مجازی در آموزش بالینی رشته های توانبخشی: یک مرور روایتی

پیشرفت سریع فناوری، آموزش بالینی رشته های علوم پزشکی را تحت تاثیر قرار داده است. هدف پژوهش حاضر، مروری بر مطالعاتی است که جایگاه آموزش مجازی را در آموزش بالینی رشته های توانبخشی مورد ارزیابی قرار داده اند. در این پژوهش مروری روایتی، با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط با آموزش مجازی در آموزش بالینی رشته های توانبخشی، مطالعات انجام شده به زبان انگلیسی که در محدوده زمانی سالهای  ۲۰۰۰تا ۲۰۲۰ چاپ شده بودند؛ در پایگاه­های اطلاعاتی Science Direct, PubMed, Scopus, Web of Science, Google Scholar, جستجو شدند. مقالاتی که همراستا با هدف تحقیق نبوده و همچنین مطالعات مقدماتی و نامه به سردبیر و گزارش مورد از مطالعه حذف شدند. از ۲۲۷ مقاله جستجو شده، ۲۵ مقاله مرتبط با آموزش مجازی در آموزش بالینی دانشجویان رشته های توانبخشی انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که استفاده از یادگیری الکترونیکی، یادگیری  سیار، آموزش آنلاین، محیط یادگیری شبیه ساز و یادگیری ترکیبی نتایج مثبتی در بهبود مهارت و کفایت بالینی دانشجویان علوم توانبخشی به همراه دارد. آموزش مجازی به عنوان یک راهبرد مکمل آموزش چهره به چهره می تواند در توسعه آموزش بالینی نقش داشته باشد. اگر چه جایگزین کردن آموزش سنتی با آموزش مجازی توصیه نمی شود، اما به نظر می رسد یادگیری ترکیبی با بازنگری اساسی در ساختار و روش یادگیری، شیوه ای موثر در ارتقای آموزش بالینی دانشجویان توانبخشی باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، یادگیری ترکیبی ، توانبخشی ، آموزش بالینی ، آموزش مجازی