تاثیر همزیستی میکوریز بر خصوصیات فیزیولوژیک سورگوم در سطوح مختلف شوری (در مرحله چهار برگی)

همزیستی گیاهان با قارچ های میکوریزی در شرایط شور می تواند بر روی عملکرد و پارامترهای رشد گیاهان موثر باشد. در پژوهش حاضر اثر تنش شوری حاصل از کلرید سدیم بربرخی از شاخص های رشد وغلظت ترکیب آلی گلیسین بتائین گیاه سورگوم رقم speed feed در همزیستی با قارچ میکوریز آربوسکولار مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور، قارچ در دو سطح M۰ (بدون قارچ) و) M۱دارای قارچ) و فاکتور شوری شامل سه سطح درقالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی اجرا شد. سطوح شوری شامل ۸/۰، ۷ و ۱۴ دسی زیمنس بر متر بودند. بذرهای جوانه دار سورگوم با Glomus intradices تلقیح شد و تا مرحله سبز شدن با آب معمولی آبیاری شدند. بعد از این مرحله، آبیاری با آب با ECهای مذکور صورت گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که در مرحله چهار برگی، سطوح مختلف تنش بر اغلب صفات مورد بررسی ازجمله طول ریشه، وزن خشک ریشه، طول ساقه، وزن خشک ساقه، سطح برگ ، نسبت اندام هوایی به ریشه و وزن خشک بوته درسطح احتمال یک درصد (P<۰.۰۱) تاثیرگذاشت. علاوه بر این میزان گلیسین بتائین در مرحله برداشت اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان دادکه، میزان گلیسین بتائین اندازه گیری شده برای برگ در سطوح مختلف شوری و سطوح قارچ (حضور وعدم حضور قارچ میکوریزی)در مقایسه با تیمار شاهداختلاف چندانی ندارد، ولیکن مقدار آن در ریشه در سطوح مختلف شوری تفاوت معنی دار (P<۰.۰۱) با تیمار شاهد دارد. همزیستی میکوریز و اثر متقابل شوری و میکوریز معنی دار نبود. در واقع همزیستی میکوریز بر میزان گلیسین بتائین تاثیری نداشت. 

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، سورگوم ، گلیسین بتائین ، میکوریز آربوسکولار