پیامدهای امنیتی فقدان نگاه آمایشی در تقسیم بندی های سرزمینی کشور (مطالعه موردی: استان بوشهر)

استان بوشهر با توجه موقعیت مرزی خود در خلیج فارس و وجود مراکز حیاتی اقتصادی دارای بار امنیتی، دارای موقعیتی حساس برای امنیت ملی کشور است.از طرفی به علت عدم توزیع عادلانه امکانات و خدمات در سطح استان،زمینه های وقوع بحران های اجتماعی ومشکلات پیچیده فضایی در آینده نزدیک در این استان وجود دارد که با توجه به حساسیت این استان برای کشور،مسائل حاد امنیتی را هم برای استان و هم برای کشور به دنبال خواهد داشت.لذا توجه به این مسائل، نوع تحقیق کاربردی – توسعه‎ای وروش بررسی آن توصیفی-تحلیلی می‎باشد.بدین صورت که ابتدا اوزان شاخص ها به روش FUZZY محاسبه و سپس، با استفاده از مدلTOPSIS شهرستان های محدوده مطالعاتی اولویت بندی شده است.تحلیل ها نشان می دهد شهرستان بوشهر به عنوان مرکز استان از برخوردارترین شهرستان های استان محسوب می شود.در رتبه بعدی شهرستان کنگان عسلویه و جم قرار دارند وسپس شهرستان تنگستان وگناوه نیز دربدترین وضعیت برخورداری قراردارند.آنچه که روشن است بسیاری از فعالیت ها در شهرستان های با نقش صنعتی بیشتر از ظرفیت و توان آنها بارگذاری شده؛ به گونه ای که آلودگی ها و آثار مخرب زیست محیطی ایجاد نموده و ساختار نظام سکونتگاهی را با چالش و تهدید های اساسی روبرو خواهد کرد. همچنین عدم تعادل های ایجاد شده پیامدهایی نظیر بیکاری،فقر، ناامنی در مرزها و ناپایداری سازمان فضایی سکونتگاه ها را به وجود خواهد آورد که امنیت استان را با چالش روبرو خواهد کرد.از این رو لازم است با یک برنامه ریزی بلند مدت در قالب برنامه ریزی آمایش در ایجاد ساختار فضایی متعادل منطقه گام برداشته شود

کلیدواژه ها:

عدم تعادل فضایی ، آمایش سرزمین ، امنیت ملی ، استان بوشهر