تاملی در تجلی اندیشه مکتب تشیع و تفکر صدرایی در میدان نقش جهان

در دوران صفوی حضور اندیشمندانی همچون ملاصدرا فال نیکی است، که تجلی مکاتب حکمی فلسفی با اندیشه های تابناک در مجموعه زیبای نقش جهان، از آن بی تاثیر نبوده است. میدان نقش جهان اصفهان بستریمناسب است که در آن فعالیت های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی انجام می پذیرد. تبلور مکتب صدرایی به نوعی در این میدان بعنوان قلب تپنده اصفهان به نمایش گذارده شده است. در این مقاله با مطالعه خصوصیات کالبدی و مفهومی میدان نقش جهان به تحلیل عناصر پیرامونی آن و سپس با جستجو در تفکر صدرایی، به چگونگی نمایش این تفکر در کالبد فضای میدان مزبور پرداخته می شود. هدف، استخراج مفاهیم نمادهای عینی و ذهنی در بافت کالبدی و فضای میدان بر اساس اندیشه ملاصدرا می باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی تطبیقی و قیاس آنها با مولفه های مکتب فلسفی اصفهان می باشد. این نتایج نشان می دهد اندیشه ملاصدرا و مکتب اصفهان استعاراتی مادی و معنوی بصورت عینیت و ذهنیت در این مجموعه شهری به جای گذاشته است.

کلیدواژه ها:

نقش جهان ، فلسفه صدرایی ، مکتب اصفهان ، اصول شهرسازی اسلامی