بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر پذیرش و تعهد با تمرکز بر شفقت به خود بر تفکر قطعی نگر و مثبت اندیشی زوجین

مقدمه: با توجه به نقش تعیین کننده نگرش ­ها و باورهای زوجین در کیفیت روابط زناشویی و اهمیت مداخلات به هنگام و کارآمد و ارتقای آن، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر پذیرش و تعهد با تمرکز بر شفقت به خود بر تفکر قطعی­ نگر و مثبت اندیشی زوجین بود. روش کار: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش­ آزمون، پس­ آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش را کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در نیمه اول سال ۱۴۰۰ تشکیل می ­دادند. حجم نمونه شامل ۳۶ نفر بود که به روش نمونه­ گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش مداخلات را به صورت ۸ جلسه هفتگی ۹۰ دقیقه ای گروهی دریافت کرد. ابزار پژوهشی شامل مقیاس تفکر قطعی نگر یونسی و میرافضل و پرسش نامه مثبت اندیشی Ingram و Wisnicki بود. اطلاعات با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری­ های مکرر و با نرم افزار ۲۵-SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته­ ها نشان داد مداخله شناختی مبتنی بر پذیرش و تعهد با تمرکز بر شفقت به خود باعث کاهش معنا­داری در متغیر تفکر قطعی­ نگر (۰۰۲/۰>P) و منجر به افزایش معنا­دار در متغیر مثبت اندیشی (۰۰۱/۰>P) می­ گردد. نتایج پیگیری نشان داد اثربخشی مذکور پایدار است. نتیجه گیری: دستاوردهای پژوهش حاضر می تواند به گسترش درمان های موثر در حوزه زوج درمانی کمک کند. همچنین در کارگاه­ های آموزش پیش از ازدواج و مداخلات زوج درمانی قابل استفاده است.  

کلیدواژه ها:

Couples ، Cognitive therapy based on acceptance and commitment ، Focus on self-compassion ، Definitive thinking ، Positive thinking ، زوجین ، درمان شناختی مبتنی بر پذیرش و تعهد ، تمرکز بر شفقت به خود ، تفکر قطعی ­نگر ، مثبت ­اندیشی