تاثیر فعالیتهای ورزشی اوقات فراغت بر کیفیت زندگی معلمان میانسال شهر تهران

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر شرکت در فعالیتهای ورزشی اوقات فراغت در کیفیت زندگی معلمان میانسال آموزش و پرورش تهران بوده است. روش تحقیق توصیفی و همبستگی بوده و جامعه آماری آن کلیه معلمان میانسال شهر تهران بوده اند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه فعالیت بدنی و کیفیت زندگی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد میانگین فعالیت بدنی برای معلمان میانسال آموزش و پرورش شهر تهران کمتر از حد متوسط بوده است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل همبستگی نشان داد سلامت جسمانی با فعالیت های ورزشی در محیط کار رابطه معنی داری ندارد ( ۰۵/۰ < p ، ۰۵/۰ = R ). در مقابل انجام فعالیت های ورزشی روزمره ( ۰۱/۰ > p ۱۷/۰ = R ) فعالیت های ورزشی در اوقات فراغت (۰۱/۰>p ،۶۳/۰=R )و فعالیت های ورزشی به طور کلی (۰۱/۰ > p ۳۳/۰=R ) با سلامت عمومی رابطه مثبت و معنی دار داشته اند. نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی معلمان میانسال تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، اوقات فراغت ، کیفیت زندگی ، سلامت عمومی ، معلمان میانسال