تاثیر تغذیه بر تربیت معرفت انسانی: تحلیل دینی−فلسفی

هدف این پژوهش تبیین تاثیر تغذیه به عنوان یکی از عوامل غیر معرفتی بر معرفت انسانی است که بر مبنای تحلیل دینی−فلسفی صورت می گیرد و از روش تحلیلی توصیفی استفاده می کند. یافته‎های این پژوهش نشان می‎دهد که ارتباط متقابل نفس و بدن و اتحاد آن دو از یک سو و تاثیر خوردنی ها و آشامیدنی ها بر بدن از سوی دیگر، زمینه تاثیر و تاثر بین نفس و بدن را فراهم می آورد. بنابراین هرگاه زمینه تغذیه حرام یا حلالی از‎ ناحیه‎ بدن به‎ وجود‎ آید‎،ماهیت غذا، نفس انسان را مطابق ماهیت غذا در جهت خاصی سوق می دهد. در نتیجه، تغذیه ناپاک و حرام سبب از دست دادن استعداد کافی برای کسب معرفت صحیح می گردد. همچنین غذا‎ به عنوان شیئی مادی در تغییر وضعیت بدن و به تبع آن در موقعیت مغز و اعصاب، به عنوان ابزار ادراکی بدن نقش مهمی ایفا می کند که تغییر وضعیت این ابزار ادراکی‎ در شکل گیری معرفت انسانی‎ نقش‎ موثری دارد.

کلیدواژه ها:

تغذیه ، تربیت معرفتی ، بدن ، نفس ، روش دینی فلسفی