بررسی سهم پیش بینی نگرش به زندگی و نظام باورها بر خود تاب آوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی سهم پیش بینی نگرش به زندگی و نظام باورها بر خود تاب آوری بیماران مبتلا به سرطان بوده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، بنیادین و به لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری متشکل از کلیه بیماران سرطانی شهرستان شاهین شهر است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، ۱۵۰ نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری پژوهش حاضر از نوع در دسترس است. در این پژوهش از ابزارهای نگرش به زندگی (باتیستا و آلموند، ۱۹۷۳)، نظام باورها (هاولند و همکاران، ۱۹۹۸)،خودتاب آوری (کلاهنن، ۱۹۹۶) استفاده شد که همگی از پایایی و روایی قابل قبولی برخوردار بودند. داده های پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی با کمک نرم افزار spss و SmartPLS صورت گرفت. نتایج نشان داد که نگرش به زندگی و نظام باورها رابطه معناداری با خود تاب آوری بیماران مبتلا به سرطان را دارد p<۰/۰۰۱.

کلیدواژه ها:

نگرش به زندگی ، نظام باورها ، تاب آوری