بررسی نقش راهبران آموزشی در عملکرد شغلی نو معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش راهبران آموزشی در عملکرد شغلی نومعلمان می باشد. لذا این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش شناسی کمی از نوع مطالعات همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معلمان منطقه شهرستان اردل در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل داده اند. تعداد ۲۶۷ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری یافته های پژوهش از دو پرسشنامه استاندارد راهبری آموزشی عابدی نیا و همکاران (۱۳۹۹) و عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۹۱) استفاده شده است. جهت تعیین صحت روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها از نظرات اساتید و متخصصان در این زمینه و جهت تعیین صحت پایایی پرسشنامه های آزمون آلفای کرونباخ استفاده گردید که نتایج به ترتیب برای پرسشنامه های مذکور ۸۹% و ۷۳% صدم محاسبه شده است. برای تجزیه تحلیل یافته ها از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده، در بخش آمار توصیفی جهت توصیف شرایط موجود از آماره های توزیع فراوانی، فراوانی درصدی، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استباطی برای تعمیم اطلاعات نمونه به جامعه از آماره های ضریب همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS۲۲ بهره برده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که راهبران آموزشی می توانند نقش و تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد شغلی نو معلمان داشته باشند. بعلاوه طبق نتایج پژوهش همه مولفه های راهبری آموزشی پیش بینی کننده ی عملکرد شغلی معلمان بوده اند. بنابر این نتایج پیشنهاد می گردد که در نظام آموزش و پرورش توجه بیشتری به نقش راهبران آموزشی گردد

کلیدواژه ها:

راهبری آموزشی ، عملکرد شغلی ، نظارت و راهنمایی آموزشی ، برنامه ریزی درسی و آموزشی