تبیین نقش سرمایه اجتماعی بر گرایش به کارآفرینی کارکنان شهرداری اصفهان با میانجیگری متغیر هوش فرهنگی

سرمایه اجتماعی، نشان دهنده مزایای حاصل از موقعیت شرکت در یک شبکه اجتماعی است. سرمایه اجتماعی ارزش را برای بازیگران خود فراهم می آورد و اجازه می دهد آن ها از مزایای منابع موجود در روابط خود بهره مند شوند و مزیت رقابتی بالایی را نسبت به رقبای خود بدست آورند. سرمایه اجتماعی یکی از عوامل مهم تشخیص فرصت های کارآفرینی و شروع فرآیندهای کارآفرینی قلمداد می شود. از سویی دیگر گرایش به کارآفرینی به عنوان نیروی محرکه کارآفرینی، پشتیبان فعالیت های کارآفرینانه است که می تواند به عنوان معیار سنجش رفتار کارآفرینانه منظور شود. هدف از مقاله حاضر تعیین نقش سرمایه اجتماعی بر گرایش به کارآفرینی کارکنان شهرداری اصفهان با میانجیگری متغیر هوش فرهنگی بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی و پیمایشی و جهت پاسخگویی به فرضیه تحقیق از آزمون معادلات ساختاری بوسیله نرم افزار پی ال اس استفاده گردید. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه کارکنان شهرداری اصفهان در ۲۰ منطقه شهری به تعداد ۲۰۱ نفر بوده اند که پرسشنامه بین ۱۳۲ نفر از افراد نمونه که بر اساس جدول مورگان تعیین گردید، توزیع شده است و ازین تعداد ۱۲۹ پرسشنامه بدون نقص جهت تجزیه و تحلیل جمع آوری شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از طریق جمع آوری پرسشنامه از ۱۲۹ نفر اعضای نمونه آماری، نشان داده است مدل ساختاری از برازش خوبی برخوردار بوده و سرمایه اجتماعی بر گرایش به کارآفرینی کارکنان و هوش فرهنگی آنها تاثیر معنادار و مثبت داشته است، ضمن اینکه متغیر هوش فرهنگی نیز بر گرایش به کارآفرینی کارکنان موثر بوده است. در پایان نیز پیشنهادات کاربردی مرتبط با فرضیات ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، گرایش به کارآفرینی ، هوش فرهنگی