ارزیابی تاثیر اسید سیتریک و اسانس نعناع فلفلی بر عمر پس از برداشت گل شاخه بریده مریم(Polianthes tuberosa)

افزایش عمر گل در گل های شاخه بریده که محصولاتی فسادپذیر و دارای عمر کوتاهی هستند، بسیار اهمیت دارد. با استفاده از ترکیبات و مواد مختلف می توان طول عمر گل های شاخه بریده را مقدار افزایش داد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در چهار تکرار شامل ۶۴ گلدان در مشهد اجرا شد. اسانس نعناع فلفلی به عنوان عامل اول در چهار سطح (۲۰۰،۱۰۰،۰ و ۳۰۰ پی پی ام) و اسید سیتریک به عنوان عامل دوم در چهار سطح (۲۰۰،۱۰۰،۰ و ۳۰۰ پی پی ام) بود. ویژگی های مورد بررسی شامل تعداد گلچه های بازشده، وزن تر ساقه، طول عمر گل بودند. برای ارزیابی ماندگاری گل های بریده بر اساس روز فاصله زمانی از هنگام برداشت تا زمانی که تعداد گلچه های پژمرده بیشتر از گلچه های باز شده بودند به عنوان پایان عمر گلجایی در نظر گرفته شدند. درصد باز شدن گلچه ها با توجه به تعداد گلچه های باز شده تا پایان عمر گلجایی نسبت به کل گلچه های موجود بر روی گل آذین اندازه گیری گردید تجزیه و تحلیل آماری، تجزیه واریانس داده ها با استفاده از نرم افزار SAS و برای مقایسه میانگین ها از آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح ۱ و ۵ درصد استفاده شد. نتایج نشان داد اسانس نعناع فلفلی بر طول عمر گل معنی دار بود. اثر اسید سیتریک نیز بر تعداد گلچه های بازشده، وزن تر ساقه و طول عمر گل معنی دار بود. بالاترین میزان تعداد گلچه های بازشده (۴/۶۲)، وزن تر ساقه ( ۷۵/۸۲گرم)، طول عمر گل ( ۷/۸۸روز) مربوط به تیمار ۳۰۰پی پی ام اسانس نعناع فلفلی و ۲۰۰پی پی ام اسید سیتریک بود. در مجموع استفاده از اسانس نعناع فلفلی و اسید سیتریک در غلظت های مختلف نسبت به شاهد باعث افزایش طول عمر گل، وزن تر، تعداد گلچه های باز شده گل مریم شد.

کلیدواژه ها:

طول عمر ، اسانس ، وزن تر ، گل مریم