پیش بینی امنیت روانی فرزندان از طریق سبک های تربیتی والدین

هدف از تحقیق حاضر پیش بینی امنیت روانی فرزندان از طریق سبک های تربیتی والدین بود. این تحقیق ازلحاظ هدف کاربردی و براساس گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بوده است که به صورت پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول و والدین آن ها در شهرستان مهاباد بوده است. بر اساس نمونه گیری خوشه ای در دسترس ۱۷۵ دانش آموز و ۱۷۵ نفر از والدین آن ها در تحقیق حاضر شرکت نمودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد بامیرند (۱۹۷۳) برای سبک های تربیتی والدین و پرسشنامه استاندارد امنیت روانی مزلو (۲۰۰۴) بود روایی آن در تحقیق حاضر توسط چند نفر از اساتید و متخصصان تایید گردید و پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ موردقبول واقع شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم افزار SPSS۲۴ با سطح خطای ۰/۰۵ انجام شد. نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بین سبک تربیتی آزاد گذاری، استبدادی و اقتدار منطقی والدین با امنیت روانی کودکان به ترتیب ۰/۲۴۵، ۰/۳۵۱- و ۰/۵۸۹ با سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ محاسبه شده است. همچنین سه سبک آزاد گذاری، استبدادی و اقتدار منطقی مجموعا ۵۵ درصد از واریانس امنیت روانی دانش آموزان را تبیین کردند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک استبدادی به صورت منفی و سبک اقتدار منطقی به صورت مثبت می توانند پیش بینی کننده امنیت روانی دانش آموزان باشند.

کلیدواژه ها:

امنیت روانی ، سبک تربیتی ، استبدادی ، اقتدار منطقی ، آزاد گذاری