پیش بینی کمال گرایی بر مبنای شیوه های فرزندپروری و ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان پسر دبیرستانی منطقه ۱۵ تهران

این پژوهش پیش بینی کمال گرایی بر مبنای شیوه های فرزندپروری و ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دبیرستان متوسطه شهر تهران بوده است. جامعه پژوهش عبارتند از کلیه دانش آموزان دبیرستان منطقه ۱۵ تهران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس چهار دبیرستان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه کمال گرایی اهواز، شیوه فرزندپروری بامریند و ویژگی های شخصیتی نئو (۶۰-NEO) بودند. برای تحلیل داده ها ضریب همبستگی و روش رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد بین کمال گرایی و خرده مقیاس های ویژگی های شخصیتی توافق پذیری (r=۰/۲۶)، وظیفه شناسی (r=۰/۲۶) رابطه معکوس و روان رنجورگرایی (r=۰/۴۷) رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. ویژگی های شخصیتی ۲۳ درصد از تغییرات متغیر کمال گرایی را پیش بینی می کند. بین کمال گرایی و خرده مقیاس های ویژگی های شخصیتی توافق پذیری وظیفه شناسی رابطه منفی و روان رنجورگرایی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. ولی بین کمال گرایی و برونگرایی و گشودگی رابطه معنادار وجود ندارد. همچنین متغیر شیوه فرزند پروری و ویژ گی های شخصیتی و خرده مقیاس های آن (به جز روان رنجورگرایی) قادر به پیش بینی کمال گرایی نمی باشند.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، شیوه های فرزندپروری ، ویژگی های شخصیتی ، دانش آموزان