مروری بر آمار شیوع سرطان در ایران

سلول هایی که خارج از کنترل رشد یافته و توده ای را بوجود می آورند تومور یا نئوپلاسیم نامیده می شوند. برخی از تومورها که خوش خیم قلمداد می شوند تنها در محلی که شکل گرفته اند رشد یافته و بزرگ می شوند. تومورهای دیگر که بدخیم یا سرطانی نامیده می شوند، پتانسیل حمله و تخریب بافت نرمال اطرافشان و انتشار در سرتاسر بدن را دارا می باشند. سرطان یک بیماری واحد نیست بلکه مجموعه ای از بیماری های مختلف می باشد. آنچه معمولا در سلول های سرطانی مشترک می باشد تغییر در ژن هایی است که تقسیم سلولی را تنظیم می سازند. تغییر در روش های زندگی و تغذیه در جوامع مختلف، افزایش متوسط عمر و امید به زندگی، رخداد سرطان در جمعیت ها را افزایش داده است. براساس آخرین بررسی های آماری و اپیدمیولوژیک در ایران بعد از بیماری های قلبی و عروقی و حوادث، سرطان ها سومین عامل مرگ و میر به حساب می آیند. سرطان در تمام دنیا از جمله کشور ما در حال شیوع است که یکی از مهم ترین دلایل آن افزایش سن است. سن امید به زندگی ایرانیان در سال ۱۳۵۹ حدود ۵۶ سال بود و اکنون در سال ۱۳۹۵ به حدود ۷۴ سال رسیده است. شیوع بالای سرطان در ایران و کاهش ابتلا به این بیماری سخت و پرهزینه باعث شده که برخی متخصصین سرطان شناسی از اصطلاح «سونامی سرطان» برای نشان دادن شدت خسارت های جانی و مالی این بیماری در کشور استفاده کنند. سرطان به عنوان یکی از معضلات جامعه ی بشری تهدید انسان ها در تمام گروه های سنی سبب خسارت جانی و مالی فراوانی می شود که کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. براساس آخرین آمار سازمان جهانی بهداشت نشان می دهد ۱۸ تا ۲۲ درصد مردم در طول عمرشان مبتلا به سرطان می شوند. براین اساس از مجموع جمعیت ۷۵ میلیونی ایران، حدود ۱۵ میلیون بیمار سرطانی خواهیم داشت. سال ۲۰۱۴ حدود ۱۴ میلیون فرد مبتلا به سرطان در دنیا شناسایی شده است که این آمار در سال ۲۰۳۰ به ۲۵ میلیون نفر میرسد. در واقع در ۱۵ سال آینده ۷۰ تا ۸۰ درصد به تعداد افراد مبتلا به سرطان در دنیا اضافه میشود.

کلیدواژه ها:

سرطان ، ایران ، تحلیل آماری ، کنترل سرطان