کتابشناسی لالایی های ایرانی

لالایی ها از نظر نوع ادبی زیر مجموعه ادبیات شفاهی و فرهنگ عامه است و از دیگر سو چون عموما مخاطب آن ها کودکان هستند با ادبیات کودک نیز ارتباط پیدا می کند. ویژگی اصلی لالایی ها این است که در ادبیات همه سرزمین ها و فرهنگ ها وجود دارد. از این لحاظ موضوع مناسبی در پژوهش های ادبیات تطبیقی است و برای کشف روابط بین ملل گوناگون مفید است. البته کارکرد لالایی ها در پژوهش های ادبی گستره مطلوبی دارد از یک سو درزمینه مطالعات زبان شناسی، لهجه شناسی و واژه شناسی مفید است و از سوی دیگر در پژوهش های جامعه شناسی و فرهنگ مردم و شناخت وضع معیشت آن ها کارآمد است. چون سرایندگان اصلی لالایی ها مادران بودند می توان لالایی را بستر مناسبی دانست تا از طریق آن ها اندیشه های فروخورده زنان ایرانی را بازشناخت و بر اساس آن وضعیت زنان و ساختار پنهان خانواده ایرانی شناخته شده و از طریق آن یکی از مهم ترین کارکردهای لالایی یعنی شناخت ارزش های تربیتی در جامعه ایرانی امکان پذیرخواهد شد زیرا با مطالعه مختصر در لالایی ها می توان به وجود چنین آموزه های پی برد. در این مقاله کوشش بر این است که کتابشناسی لالایی های ایرانی ارائه شود. کتابشناسی حاضر شامل ۳۴۷ کتاب، مقاله و پایان نامه در این موضوع است. در دسترس بودن چنین فهرستی می تواند در سازمان دهی، تدوین و تحلیل لالایی های ایرانی از منظرهای گوناگون چون زبانشناسی، ادبیات، جامعه شناسی، روانشناسی و حوزه های تربیتی یاری رسان باشد.

کلیدواژه ها:

لالایی های ایرانی ، ادبیات عامیانه ، کتابشناسی