بررسی مدیریت زمان بر بهروری علمی دانشجویان دانشگاه

در مقاله سعی بر آن داریم تا به بررسی مدیریت زمان بر بهروری علمی دانشجویان دانشگاه بپردازیم.پرسشنامه های تحقیق شامل ۴۰ سوال و به صورت درجه بندی شده از کاملاموافقم (۵) تا کاملا مخالفم (۱) بر یک مقیاس پنج درجه ای از نوع لیکرت صورت می گیرند. حداقل نمره ۴۰ و حداکثر آن ۲۰۰ است. این مقیاس مهارتهای فردی مدیریت زمان که شامل شش بعد هدف گذاری، اولویت بندی هدفها و فعالیت ها، برنامه ریزی عملیاتی، تفویض اختیار، مدیریت ارتباطات و مدیریت جلسات می باشد را اندازه گیری می کند. حافظی و همکاران با محاسبه ضریب همبستگی بعد از دوبار اجرا پرسشنامه مذکور، ضریب پایایی آن را در بخش اول پرسشنامه برابر با ۰/۹۴ اعلام نمودند که در سطح ۰/۰۰۱ معنادار گردید و همچنین ضریب مذکور در بخش دوم پرسشنامه برابر با ۰/۹۷ گزارش شد که در سطح ۰/۰۰۱ معنادار شد. برای آزمون فرضیه ها از روش آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل یافته ها نشان داد، بین خود تنظیمی یادگیری و مدیریت زمان با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، عملکرد ، بهروری ، راهکار