اخلاق و معنویت درآموزش عالی

در دنیای پرشتاب و متغیر امروز با توجه به اینکه حساسیت مسائل اخلاقی در همه حرفه ها به یک اندازه نیست و از آن جا که محیط های آموزشی بالاخص دانشگاه ها وظیفه خطیر آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص و متعهد به منظور پاسخ گویی به نیازهای جامعه و کمک به توسعه همه جانبه کشور را به عهده داشته و در این میان اعضای هیات علمی و اساتید به عنوان ارکان اصلی دانشگاه ها نقش شایان توجهی در ایفای رسالت آموزشی دانشگاه ها به عهده دارند و لذا اخلاق به طور عام و اخلاق حرفه ای به طور خاص یکی از مولفه های مهم در ارتقای کیفیت آموزش و سطح علمی و تخصصی افراد محسوب می شود. مدیریت سازمانها امروزه دریافته اند که بدون وجود یک نظام اخلاقی یکپارچه که در آن نیازهای اخلاقی فرد، سازمان و جامعه از جهات و جنبه های مختلف اقتصادی، سیاسی و اعتقادی برآورده شود قادر به ادامه حیات نیستند. این نظام با نگرشی کل گرا و سیستمی تمامی ابعاد اخلاقی را مدنظر قرار داده و با ایجاد تعادل و توازن به ایجاد اخلاقیات قابل پذیرش و همگانی توفیق می یابد. اگر در سازمانی ارزشهای اخلاقی رعایت شود نیروی انسانی آن سازمان وفادار به ارزشهای سازمانی و متمایل به حفظ عضویت در سازمان بوده و تمایل به آن خواهد داشت که با تمام تلاش و کوشش خود حتی فراتر از وظایف تعیین شده در چارچوب شرح شغل فعالیت نماید. معنویت بخشی جدایی ناپذیر از اخلاق و ارزشهای انسانی است و در ادیان یکتاپرست اهمیت بسیار بالایی دارد. این اهمیت بیشتر از آن جهت است که فطرت انسانی تمایلی بنیادین به اررزش های مثبت و مطلوب دارد. هرگاه بشر در عرصه علوم و فناوری از ارزشهای معنوی و اخلاقی غفلت نموده، به اشکال مختلف زمینه را برای فراگیر شدن رفتارهای غیرانسانی و اخلاقی فراهم ساخته است. به همین دلیل به باور اکثر قریب به اتفاق اندیشمندان و صاحب نظران عرصه اخلاق و معنویت، یکی از مهمترین آفات که امروزه بشر و حیات انسانی بشر را به شدت تهدید می نماید، غفلت و بی توجهی به مسائل اخلاقی و ارزش های معنوی است.