بررسی شیوع دردهای اسکلتی- عضلانی قالی بافان زن و ارتباط آن با میزان روشنایی در کارگاه های قالی بافی شهرستان بیجار

مقدمه: مشکلات ارگونومیکی وروشنایی ناکافی در محیط کار از علل افزایش شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی روشنایی و ارتباط آن با دردهای اسکلتی- عضلانی قالی بافان صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی و به صورت مقطعی در سال ۹۳ انجام شد. ۱۰۴ کارگاه قالی بافی به صورت تصادفی ساده با ۱۸۰ قالی باف زن واجد شرایط انتخاب شدند. شدت روشنایی عمومی بر اساس الگوهای انجمن مهندسین روشنایی و شدت روشنایی موضعی در سطح افق و قائم بافت اندازه گیری شد. با استفاده از نقشه بدن و خط کش درد محل و شدت دردهای اسکلتی- عضلانی قالی بافان طی سه ماه گذشته به روش مصاحبه جمع آوری گردید. روش رولا برای ارزیابی پوسچرکار مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: بررسی اثر متغیرهای فردی و شغلی نشان داد که تنها ساعت کار روزانه با شدت دردهای اسکلتی- عضلانی قالی بافان رابطه داشته است(۰۲۳/۰P=). متوسط شدت روشنایی مصنوعی و کمینه شدت روشنایی موضعی در سطح افق و قائم (۰۵/۰ P<) با پوسچرکار (فاصله چشم تا سطح بافت) دارای ارتباط معنی دار و مهم ترین یافته این مطالعه بوده است. نتیجه گیری: شدت روشنایی عمومی و موضعی با دردهای اسکلتی- عضلانی و شدت آن رابطه مستقیم معنی دار نشان نداد. لیکن با توجه به ارتباط آماری کمبود روشنایی با پوسچر نامطلوب، می توان با اصلاح نواقص سامانه روشنایی مصنوعی و استفاده از منابع روشنایی موضعی در این کارگاه ها از اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از روشنایی نامناسب پیشگیری و شیوع آن را کنترل نمود

کلیدواژه ها:

General lighting ، Local lighting ، musculoskeletal pain ، Carpet weavers ، روشنایی عمومی ، روشنایی موضعی ، دردهای اسکلتی- عضلانی ، قالی بافان